Whitbarrow

Whitbarrow to wzgórze w Kumbrii, w Anglii. Wyznaczone jako biologiczny Obszar Specjalnego Zainteresowania Naukowego i krajowy rezerwat przyrody, stanowi część Specjalnego Obszaru Ochrony Morecambe Bay Pavements ze względu na wspieranie jednych z najlepszych europejskich przykładów naturalnych siedlisk wapiennych. Znane również jako Whitbarrow Scar, wzgórze leży około 9 kilometrów na południowy zachód od Kendal, na północ od drogi A590, w pobliżu wioski Witherslack. Część tego terenu stanowi lokalny rezerwat przyrody o nazwie Whitbarrow Scar.

Jest to mieszanka lasów, łąk i wapiennych chodników. Wzgórze wyróżnia się z drogi A590 stromymi klifami wapiennymi, powstałymi w okresie karbońskim, około 350 milionów lat temu. Główne ściany klifu zbudowane są ze skał znanych jako Dalton Beds, nad którymi znajdują się Urswick Limestones, z których uformował się wapienny chodnik.

Whitbarrow, podobnie jak większość Lake District, nosi wiele śladów ostatniej epoki lodowcowej, w tym erraty lodowcowe oraz wapienne chodniki, które powstały, gdy lód pozostawił goły wapień wystawiony na działanie żywiołów, które go erodowały, pozostawiając grike i clints, które widzimy dzisiaj. Wapień był wykorzystywany do wielu celów, w tym w budownictwie, jako nawóz rolniczy i do produkcji kamieni młyńskich, ale obecnie jest chroniony prawem, a jego usuwanie jest przestępstwem. Whitbarrow NNR jest własnością i jest zarządzany przez Forestry Commission, Lake District National Park Authority oraz Cumbria Wildlife Trust.

Większa część Whitbarrow jest porośnięta lasem, początkowo w sposób naturalny, a od 1919 r. po zasadzeniu; obecnie Komisja Leśnictwa dzierżawi część wzgórza. W gospodarce leśnej stosowane są różne techniki, w tym wycinka drzew; różnorodność metod przyczynia się do zwiększenia różnorodności fauny i flory.

Szczyt Whitbarrow Scar znany jest jako Lord's Seat, a 6,5-milowy spacer z Witherslack w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara i powrót doliną na zachód stanowi jeden z rozdziałów książki Alfreda Wainwrighta The Outlying Fells of Lakeland. Alfred Wainwright opisuje ją jako "najpiękniejszą w tej książce; jest piękna na każdym kroku.. Na Whitbarrow wszystko jest w porządku dla oka".