Attenborough Building, Leicester

Attenborough Building to najwyższy budynek na terenie kampusu Uniwersytetu w Leicester, mieszczący wydziały artystyczne i humanistyczne.

Budynek składa się z trzech odrębnych elementów: 18-piętrowego wieżowca mieszczącego 270 biur i sal wykładowych; niskiego budynku, znanego na Uniwersytecie jako "Attenborough Seminar Block", mieszczącego sale seminaryjne i sprzęt komputerowy; oraz części podziemnej mieszczącej dwie duże sale wykładowe i Uniwersyteckie Kino Filmowe.

Budynek został zaprojektowany przez firmę Arup Associates i zbudowany w latach 1968-1970, a głównym inżynierem był Ove Arup. Ówczesny plan rozwoju uniwersytetu przewidywał jeszcze dwa podobne wieżowce, ale nigdy ich nie zbudowano.

Budynek został nazwany na cześć Fredericka Attenborough, który był dyrektorem ówczesnego University College w latach 1932-1951 oraz ojcem Richarda i Davida Attenborough. W czasie ceremonii otwarcia Frederick był już starszy i niedołężny, więc budynek otworzył w jego imieniu najmłodszy syn John.

Wieża osiąga wysokość 52 metrów, co czyni ją jednym z najwyższych budynków w mieście. Jest zbudowana z betonowej ramy, która została wylana na miejscu, i pokryta prefabrykowanymi panelami betonowymi. Każde piętro składa się z trzech skrzydeł mieszczących biura. Są one oddzielone od siebie centralnym holem i częścią usługową, w której znajduje się klatka schodowa i winda. Budynek został zbudowany z windą typu paternoster, ale została ona zamknięta w grudniu 2017 r. ponieważ jej konserwacja stała się zbyt kosztowna.

Położenie Uniwersytetu na wzgórzu sprawia, że najwyższe piętro wieży jest jednym z najlepszych punktów widokowych w mieście, do tego stopnia, że Uniwersytet umieścił u podstawy wieży informację ostrzegającą turystów, że nie jest ona otwarta dla zwiedzających "w celu oglądania miasta z wysokości". Na ostatnim piętrze znajdują się obecnie biura dla studentów Szkoły Archeologii i Historii Starożytnej, a wcześniej mieściły się tam sale do ćwiczeń muzycznych, w tym pełnowymiarowy fortepian, który został wyprowadzony 29 marca 2007 roku.

W bloku seminaryjnym znajduje się główne wejście do budynku. Jest on połączony z drugim piętrem wieży krytym mostem. Na czterech poziomach, w tym na poziomie piwnicy, znajdują się małe sale dydaktyczne. Latem 2005 roku blok przeszedł gruntowną renowację, obejmującą instalację windy, dzięki której budynek spełnia wymogi ustawy o dyskryminacji osób niepełnosprawnych - wcześniej dostęp do poszczególnych poziomów bloku seminaryjnego odbywał się wyłącznie za pomocą schodów. Podczas gdy w podstawie wieży zastosowano żółtobrązową cegłę, którą można zobaczyć w innych budynkach na kampusie, w bloku seminaryjnym zastosowano betonowe wykończenie, które bardziej pasuje do brutalistycznego budynku Charlesa Wilsona zaprojektowanego przez Denysa Lasduna.

Przed głównym wejściem znajduje się podwyższony plac, pod którym mieszczą się podziemne sale wykładowe. Są tu dwie sale wykładowe, mieszczące odpowiednio 204 i 96 osób. Trzecia sala była wcześniej teatrem proscenium i była wykorzystywana przez Leicester University Theatre Society do organizowania przedstawień. W 2003 r. w ramach przygotowań do uruchomienia nowego kierunku studiów filmowych, teatr został przekształcony w Uniwersytecki Teatr Filmowy na 144 miejsca, wyposażony w ekran projekcyjny i system dźwięku przestrzennego.

Budynku nie należy mylić z Attenborough Arts Centre, które znajduje się po przeciwnej stronie University Road, w sąsiedztwie University's Medical Sciences Building.