Bath Assembly Rooms, Bath

The Bath Assembly Rooms, zaprojektowane przez Johna Wooda Młodszego w 1769 roku, to zespół sal zgromadzeń znajdujących się w sercu miasta Bath w Anglii, będącego światowym dziedzictwem kultury, które są obecnie otwarte dla zwiedzających jako atrakcja turystyczna. Są one obecnie otwarte dla zwiedzających jako atrakcja turystyczna. Zostały wpisane na listę zabytków klasy I.

W epoce georgiańskiej Bath stało się modne, a architekci John Wood Starszy i jego syn zaprojektowali nowe dzielnice mieszkaniowe dla mieszkańców i gości. Sale zgromadzeń zostały zbudowane na początku XVIII wieku, ale na obszarze pomiędzy Queen Square, The Circus i Royal Crescent planowano stworzyć nowe miejsce, w którym odbywałyby się bale, koncerty i gry hazardowe. Robert Adam przedstawił propozycję, która została odrzucona jako zbyt kosztowna. John Wood, the Younger zebrał fundusze dzięki tontinom i w 1769 roku rozpoczęto budowę. Nowe lub górne sale zgromadzeń zostały otwarte wielkim balem w 1771 roku i stały się centrum modnej socjety, odwiedzanym przez Jane Austen i Charlesa Dickensa oraz ówczesną arystokrację.

Budynek, wykonany z kamienia z Bath, ma kształt litery "U". W kompleksie znajdują się cztery główne sale wielofunkcyjne: sala balowa o długości 30 m - największe wnętrze georgiańskie w Bath; herbaciarnia; pokój do gry w karty; oraz ośmiokąt. Sale mają kryształowe żyrandole Whitefriars i są ozdobione dziełami sztuki.

W XX wieku były wykorzystywane jako kino, a w 1931 roku zostały przejęte przez Towarzystwo Ochrony Starożytnych Budowli i odrestaurowane. W czasie II wojny światowej budynek został zbombardowany i spalony, a przed ponownym otwarciem w 1963 roku został odrestaurowany przez Sir Alberta Richardsona. Obecnie są własnością National Trust i są użytkowane przez Bath and North East Somerset Council do celów publicznych. W piwnicach budynku mieści się Muzeum Mody.