Digswell Viaduct, Welwyn Garden City

Digswell Viaduct, zwany także Welwyn Viaduct, to wiadukt kolejowy, który przenosi linię East Coast Main Line nad rzeką Mimram w hrabstwie Hertfordshire w Anglii. Jest to ważny lokalny punkt orientacyjny, położony między Welwyn Garden City a Digswell. Znajduje się tuż na południe od stacji kolejowej Welwyn North.

Wiadukt, składający się z 40 łuków, jest zabytkiem klasy II*. Był to najdłuższy i najwyższy wiadukt na trasie Great Northern Railway.

Wiadukt ma długość około 1560 stóp, składa się z czterdziestu łuków o rozpiętości 9 m i ma wysokość 30 m od poziomu gruntu do torowiska. Zbudowano ją z czerwonej cegły wypalanej z gliny wydobywanej na miejscu podczas budowy. Jej wzniesienie zajęło dwa lata, wliczając w to budowę nasypów na obu końcach, co wymagało przemieszczenia około miliona ton ziemi przy użyciu siły ludzkiej i konnej. Został zaprojektowany przez Williama Cubitta i stylizowany na rzymski akwedukt.

Twierdzi się, że został on oficjalnie otwarty przez królową Wiktorię 6 sierpnia 1850 r. ale podobno była ona tak przerażona jego wysokością, że odmówiła przejazdu przez niego i opuściła pociąg, korzystając z powozu konnego, aby pokonać długość mostu po ziemi. Jednak z opublikowanych dzienników z tego dnia wynika, że przebywała wówczas w Osborne House na wyspie Wight.

Wiadukt prowadzi linię East Coast Main Line, która musi zwęzić tor z czterech do dwóch, aby przejechać przez wiadukt, co sprawia, że jest on wąskim gardłem ograniczającym przepustowość tej strategicznej trasy transportowej. Problem ten pogłębia stacja kolejowa Welwyn North, znajdująca się na północnym krańcu wiaduktu, która blokuje linię podczas postoju pociągów, oraz dwa tunele znajdujące się na północy. Od czasu do czasu omawiane są różne pomysły na pokonanie ograniczeń wiaduktu i stacji bez naruszania jego historycznego charakteru i rytmicznego układu.

W ramach trzyletniego projektu w połowie lat 30. XX w. zniszczoną ceglaną konstrukcję wiaduktu pokryto widoczną dziś niebieską cegłą inżynieryjną. Po elektryfikacji linii w latach 70-tych dodano linie napowietrzne.