West Pier, Brighton

West Pier to zrujnowane molo w Brighton w Anglii. Zostało zaprojektowane przez Eugeniusza Bircha i otwarte w 1866 roku. Było to pierwsze molo w Anglii i Walii wpisane na listę Grade I, ale od czasu zamknięcia dla zwiedzających w 1975 roku coraz bardziej popada w ruinę. W 2022 r. pozostała tylko częściowa metalowa konstrukcja.

Molo zostało zbudowane w okresie rozkwitu budownictwa rekreacyjnego w latach 60. XIX wieku i miało przyciągać turystów do Brighton. Było to drugie molo w mieście, po Royal Suspension Chain Pier, które zostało otwarte w 1823 roku. West Pier zostało rozbudowane w 1893 roku, a w 1916 roku dobudowano salę koncertową. W tym czasie molo osiągnęło szczyt frekwencji - w latach 1918-1919 odwiedziło je 2 miliony osób. Po II wojnie światowej jego popularność zaczęła spadać, a koncerty zostały zastąpione przez lunapark i herbaciarnię. W 1965 r. własność mola przejęła lokalna firma, która jednak nie była w stanie sprostać rosnącym kosztom utrzymania i ogłosiła upadłość.

Molo zostało zamknięte dla publiczności w 1975 roku, popadło w ruinę i stopniowo się rozpadało. Większe części mola wpadły do morza podczas sztormu pod koniec 2002 r. a dwa oddzielne pożary w marcu i maju 2003 r. które prawdopodobnie były podpaleniami, zniszczyły większość pozostałej konstrukcji, co doprowadziło do uznania jej przez English Heritage za nienadającą się do naprawy. W 2010 roku dokonano częściowej rozbiórki konstrukcji, aby zrobić miejsce dla wieży widokowej i360; od tego czasu wystąpiły dalsze uszkodzenia konstrukcji spowodowane sztormami.

Właścicielem pozostałości jest West Pier Trust, który zaproponował różne plany renowacji. Niektórym planom sprzeciwili się okoliczni mieszkańcy oraz właściciele pobliskiego mola Palace Pier, twierdząc, że jest to nieuczciwa konkurencja.