Western Baths, Glasgow

The Western Baths Club to prywatny klub pływacki i rekreacyjny z epoki wiktoriańskiej, założony w 1876 roku. Klub nadal mieści się w swojej pierwotnej siedzibie przy 12 Cranworth Street, Hillhead, Glasgow. XIX-wieczne łaźnie, zaprojektowane przez architektów Clarke & Bell z Glasgow, są chronione jako budynek zabytkowy kategorii A. Wraz z Arlington Baths jest to jeden z dwóch klubów tego typu, które pozostały w Glasgow.

W ostatnich latach klub nabył przyległy teren i wybudował nowy budynek, w którym mieści się nowoczesna hala sportowa i sala gimnastyczna, co jeszcze bardziej zwiększyło możliwości klubu. Klub jest również członkiem-założycielem Historic Pools of Britain.

Cechą charakterystyczną łaźni jest to, że nad basenem znajdują się zabytkowe trapez i obręcze do ćwiczeń.

Łaźnie, jak są bardziej znane, przetrwały różne koleje losu w ciągu wielu lat swojego istnienia. W pewnym momencie zostały zamknięte i stały niemalże opuszczone, ale zostały ponownie otwarte. Podobny los spotkał Łazienki w latach 70-tych, znanych jako "dzień, w którym zawalił się dach". Ogromny wiktoriański dach zawalił się na płytkim końcu basenu, a kocioł olejowy Cochrane'a rzadko działał, cały obiekt przynosił straty, a liczba członków szybko malała. Sekretarz William M Mann CBE zapewnił finansowanie z góry.

Stanowisko Bathsmaster było po prostu kierownikiem, ale tytuł ten odnosił się do wiktoriańskich basenów/klubów. W długim okresie istnienia tego stanowiska było tylko pięciu jego posiadaczy: Campbell, Jamieson, Wilson i Anderson.

Klub "The Baths" nadal będzie miał menedżera, ale termin ten został zmieniony na dyrektora generalnego, który sprawował ogólną kontrolę nad wszystkimi aspektami działalności klubu. Nowe stanowisko dyrektora generalnego objął Fraser Makeham, który spędził w "Nietoperzach" niespełna 12 lat, aż do swojej rezygnacji; jego następcą został Lee Ross, który pełnił funkcję zastępcy dyrektora generalnego; jednak obecnie Ross przyjął stanowisko dyrektora ds. obiektów, a Graham Butler McIntosh objął stanowisko dyrektora generalnego.

W M Mann zmarł w grudniu 2019 r.

Alison F Blood w swojej książce Kelvinside Days napisała, że "w Glasgow były oczywiście inne łaźnie, ale Łaźnie Zachodnie były po prostu znane jako 'Łaźnie' i nikt nie pomyślałby, że jest inaczej...".