Barns Ness Lighthouse

Barns Ness Lighthouse znajduje się 3,1 mili od Dunbar i została zbudowana przez inżynierów i braci Davida A. Stevensona i Charlesa Alexandra Stevensona, kuzynów powieściopisarza Roberta Louisa Stevensona, w latach 1899-1901. Budowa trwała około 2,5 roku i została wykonana z kamienia wydobywanego w Craigree i Barnton. W 1976 r. opisano ją jako wysoką wieżę, lekko zwężającą się ku górze, o okrągłej części, z okrągłą latarnią z trójkątnymi szybami i kopulastym dachem. Domki dozorców były, jak zwykle, jednopiętrowymi budynkami z płaskim dachem, pokrytymi murem, ale z odsłoniętymi ścianami szczytowymi. Nadproże nad drzwiami do latarni datowane jest na 1901 r. Na terenie latarni znajdował się również zegar słoneczny i maszt flagowy.

Kamień okazał się odporny podczas II wojny światowej, kiedy to latarnia została ostrzelana z broni maszynowej, ale nie doznała żadnych uszkodzeń.

Latarnię obsługiwało dwóch latarników do 1966 r. kiedy to została zelektryfikowana, wyposażona w zapasowy generator i akumulator awaryjny. Do roku 1986, kiedy to została całkowicie zautomatyzowana, wymagała tylko jednego strażnika. Moc systemu oświetleniowego o zamkniętej wiązce wynosiła do 1 300 000 świec.

Na początku 2005 r. brytyjskie i irlandzkie władze ds. latarń morskich przeprowadziły konsultacje dotyczące przeglądu latarni morskich i zdecydowano, że latarnia Barns Ness nie jest już potrzebna. Latarnię wyłączono z eksploatacji w październiku 2005 roku. W 2006 roku została wystawiona na sprzedaż.