Fore Street, Chard

Fore Street w Chard, Somerset, Anglia została zbudowana na przełomie XVI i XVII wieku, po pożarze, który zniszczył znaczną część miasta w 1577 roku.

Fore Street jest główną ulicą handlową i arterią komunikacyjną z otwartymi kanałami wodnymi po obu stronach. Miejscowy folklor twierdzi, że jeden strumień wpływa w końcu do kanału Bristol, a drugi dociera do kanału La Manche. Sytuacja ta uległa zmianie, gdy dopływ rzeki Axe został skierowany do Isle; rynna przy Holyrood Street nadal wpływa do rzeki Axe, a zatem nadal jest prawdą, że leży ona na dziale wodnym i że dwa rynsztoki ostatecznie wpadają do Bristol Channel i English Channel.

Numery 7A, 7B, 9, 11, 13 i 13A Waterloo House i Manor Court House zostały uznane za budynki klasy I. Obecnie znajdują się one w rejestrze zabytków zagrożonych. Hamstone Waterloo House i Manor Court House zostały zbudowane pod koniec XVI lub na początku XVII wieku. Historia tych budynków jest złożona i nie do końca poznana, choć wiadomo, że w różnych okresach były one wykorzystywane jako budynek sądu. W XX wieku wyrażano obawy o stan tych budynków oraz innych w szeregu od 7 do 13 Fore Street, a także o potrzebę ich zachowania.

W 2010 r. kiedy dwór Manor Court House, w którym Karol I podpisał deklarację pokojową podczas angielskiej wojny domowej, został wpisany do rejestru zabytków zagrożonych, jeden z miejscowych kupców skarżył się, że nie robi się wystarczająco dużo dla utrzymania i konserwacji budynku. Waterloo Court został zbudowany w XVI wieku jako dom mieszkalny, od tego czasu został przekształcony w sklep, a nad nim znajduje się mieszkanie.

W 1834 r. wzniesiono ratusz z portykiem w stylu doryckim i podwójnym rzędem kolumn toskańskich wzdłuż frontu. Zbudowano go w miejsce wcześniejszego, XVI-wiecznego ratusza i pełni on obecnie funkcję ratusza miejskiego.

Muzeum Chard mieści się w XVI-wiecznym budynku krytym strzechą, który pierwotnie składał się z czterech domków. Budynek został przebudowany i odrestaurowany na muzeum w 1970 roku, a następnie włączony do budynku obok, w którym wcześniej mieścił się dom publiczny New Inn. Znajdują się w nim zbiory eksponatów dotyczących lokalnej historii oraz wystawy związane z życiem znaczących mieszkańców okolicy.

Budynek szkolny w kształcie litery L został zbudowany w 1583 r. jako dom prywatny, a w 1671 r. przekształcony w Chard Grammar School. Został uszkodzony w pożarze w 1727 roku. Jest to budynek klasy II*. W 1890 roku stał się szkołą z internatem, a następnie w 1972 roku szkołą przygotowawczą. Monmouth House, który został zbudowany w latach 1770-1790, oraz kaplica z XVI wieku również należą obecnie do szkoły.

Puby to między innymi Dolphin Inn, który został zbudowany w 1840 roku, oraz George Hotel, który powstał pod koniec XVIII wieku. Kaplica metodystów Weslyan została zbudowana w 1895 r. z cegły typu Flemish bond.

Oddział Lloyds Bank został zbudowany jako dom na miejscu Chard Arms Hotel w 1849 roku. Filia National Westminster Bank, zbudowana około 1820 roku, składała się z dwóch domów. W 1938 r. za oddziałem Banku Westminsterskiego wybudowano bunkier przeciwbombowy. Podczas II wojny światowej był on wykorzystywany do przechowywania kopii dokumentów bankowych na wypadek zniszczenia siedziby głównej w Londynie. Przechowywano w nim także awaryjne zapasy banknotów Banku Anglii. Spekuluje się również, że przechowywano tam również klejnoty koronne, jednak nigdy nie udało się tego potwierdzić.

W 1991 roku rada miasta zamówiła u Neville'a Gabie rzeźbę z brązu, która stanęła na Fore Street i nosi tytuł Ball and Whirl. Album z opisem dzieła i jego zamówienia znajduje się w Muzeum Chard.