White Castle, Abergavenny

White Castle, znany również historycznie jako Llantilio Castle, to zrujnowany zamek w pobliżu wsi Llantilio Crossenny w hrabstwie Monmouthshire w Walii. Fortyfikacja została zbudowana przez Normanów po inwazji na Anglię w 1066 roku w celu ochrony szlaku z Walii do Hereford. Prawdopodobnie na zlecenie Williama fitz Osberna, hrabiego Hereford, składały się na nią trzy duże wały ziemne z drewnianymi zabezpieczeniami. W 1135 roku miało miejsce wielkie powstanie Walijczyków, a w odpowiedzi na nie król Stefan połączył White Castle i jego siostrzane fortyfikacje Grosmont i Skenfrith, tworząc lordostwo znane jako "Trzy Zamki", które przez kilka stuleci odgrywało rolę w obronie regionu przed atakami Walijczyków.

W 1201 roku król Jan przekazał zamek Hubertowi de Burgh, potężnemu urzędnikowi królewskiemu. W ciągu następnych kilkudziesięciu lat zamek przechodził z rąk do rąk, w miarę jak Hubert, rywalizująca z nim rodzina de Braose i Korona przejmowały kontrolę nad posiadłością. W tym okresie Biały Zamek został znacznie przebudowany, z kamiennymi murami kurtynowymi, murowanymi wieżami i bramami, tworząc coś, co historyk Paul Remfry uważa za "arcydzieło inżynierii wojskowej". W 1267 roku został przyznany Edmundowi, hrabiemu Lancaster, i pozostał w rękach hrabiostwa, a później księstwa Lancaster aż do 1825 roku.

Podbój Walii przez Edwarda I w 1282 roku pozbawił White Castle znacznej części jego militarnej użyteczności, a w XVI wieku popadł on w ruinę i zapomnienie. W 1922 r. zamek został przekazany pod opiekę państwa, a obecnie jest zarządzany przez walijską agencję ds. dziedzictwa kulturowego Cadw.