Ritzy Cinema, Londyn

The Ritzy to kino znajdujące się w Brixton, w Londynie, w Anglii. Jest to budynek wpisany na listę Grade II. Jest zarządzane przez Picturehouse Cinemas, które zostało kupione przez Cineworld w 2012 roku.

Kino zostało otwarte 11 marca 1911 r. jako "the Electric Pavilion". Zostało zbudowane przez firmę E.C. Homer and Lucas dla Israela Davisa, jednego z członków znanej rodziny twórców kin, i było jednym z najwcześniejszych w Anglii specjalnie wybudowanych kin, mieszczącym ponad 750 miejsc na pojedynczej sali. Jak wiele kin z tego okresu, było wyposażone w organy. Było ono postrzegane jako "niechlujny odpowiednik" pobliskiego Palladium i znane jako "pchli dół". Filmy dźwiękowe zaczęto wyświetlać w 1929 roku.

Sąsiedni teatr Brixton został całkowicie zniszczony przez bombardowanie w 1940 roku, co pozwoliło na rozbudowę Ritzy w zwolnionym miejscu.

W 1954 r. kino zostało odnowione przez znanego architekta kinowego George'a Colesa, który zainstalował w nim system CinemaScope: zmieniono nazwę na "Pullman" i usunięto organy. Później przemianowano je na "The Classic", a w 1976 roku zostało zamknięte. Po tym wydarzeniu kino zostało ponownie otwarte jako "The Little Bit Ritzy", prowadzone we współpracy z London Cinema Collective. Dzięki współpracy Rady Lambeth i ówczesnego zarządu kino przetrwało, a fasada została odbudowana i przywrócona do stanu zbliżonego do oryginalnego.

W latach 80. kino zyskało reputację kina o lewicowym programie, do tego stopnia, że urzędujący kierownik został zmotywowany do zamieszczenia w lokalnej prasie ogłoszenia informującego potencjalnych klientów, że nie każdy film wyświetlany w kinie jest "lewicowy lub gejowski".

Obecnie kino jest własnością Picturehouse Cinemas i działa jako kompleks wielosalowy z barem i kawiarnią. Jego oficjalna nazwa to "Ritzy Picturehouse", choć nadal jest powszechnie znane jako Ritzy Cinema. W 1999 roku firma Albion Ventures zainwestowała 8 milionów funtów w Picturehouse, aby pomóc w finansowaniu rozwoju kilku swoich kin, w tym Ritzy.

W 2009 r. przywrócono pierwotny wystrój i kolorystykę oraz dodano miejsce z muzyką na żywo o nazwie Upstairs.