Howick house

Dom w Howick to stanowisko mezolityczne znajdujące się w Northumberland w Anglii. Został znaleziony, gdy archeolog amator zauważył narzędzia krzemienne wyrastające z piaszczystej ściany klifu w pobliżu wsi Howick. W trakcie badań znaleziono krąg dużych dołków na słupy z plamami węgla drzewnego w ich podstawach, szereg mniejszych dołków na paliki, z których część była ustawiona pod kątem z zewnątrz zagłębienia, a wewnątrz domu szereg płytkich palenisk wypełnionych węglem drzewnym, spalonymi łupinami orzechów i fragmentami kości. Datowanie radiowęglowe zwęglonych łupin orzechów laskowych pozwoliło ustalić, że budynek został zbudowany około 7600 r. p.n.e. i był zamieszkiwany przez około 100 lat, co spowodowało, że znalezisko nazwano "najstarszym domem Wielkiej Brytanii". Tytuł ten został zakwestionowany w 2010 r. kiedy ogłoszono odkrycie jeszcze starszej "konstrukcji domowej" w Star Carr w North Yorkshire.

W niektórych paleniskach widoczne były ślady prażenia orzechów, a liczba łupin sugeruje, że gotowano tu duże ilości jedzenia, być może w celu zachowania go na czasy niedoboru. W połączeniu z bardzo solidną konstrukcją, na którą wskazuje wielkość dołów na słupy, pozwala to sądzić, że dom był zamieszkiwany na stałe, a nie przejściowo lub sezonowo, jak można się spodziewać w okresie mezolitu. Zwęglone łupiny orzecha laskowego znaleziono na kilku innych stanowiskach z tego okresu, w tym w Cramond, ale ich mniejsze dołki zostały zinterpretowane jako pozostałości po tymczasowym obozowisku.

Interpretację, że było to stałe miejsce zamieszkania myśliwych-zbieraczy, potwierdza analiza, że Howick jest miejscem, w którym zasoby naturalne pozwalały na całoroczne zamieszkiwanie. Nadmorskie położenie zapewniało zwierzęta, krzemień do wyrobu narzędzi, drewno do budowy i na opał, ryby, foki, ptaki morskie i ich jaja, skorupiaki oraz pobliskie źródło słodkiej wody, które było dostępne w okresie zasiedlania. Wiele stanowisk z tego okresu ma charakter nadmorski, ale szczególne okoliczności znalezione tutaj oraz dowody rytuałów ceremonialnych ze stanowiska Star Carr w Yorkshire, znajdującego się niedaleko, są interpretowane jako wskazujące, że mezolityczni łowcy-zbieracze byli w stanie zakładać stałe osady.