Bentley Priory, Londyn

Bentley Priory to XVIII-XIX-wieczna rezydencja i park jeleni w Stanmore, na północnym skraju dzielnicy Wielkiego Londynu, w londyńskiej dzielnicy Harrow.

Pierwotnie był to średniowieczny przeorat lub cela kanoników augustiańskich w Harrow Weald, wówczas w Middlesex. Nie zachowały się żadne pozostałości pierwotnego klasztoru, ale prawdopodobnie znajdował się on w pobliżu Priory House, przy Clamp Hill.

W 1775 r. Sir John Soane zaprojektował dla bogatego przedsiębiorcy Jamesa Duberleya duży dwór na północ od pierwotnego klasztoru, zwany Bentley Priory. Przez cały XVIII i XIX wiek był on rozbudowywany przez różnych właścicieli. W 1788 r. został znacznie rozbudowany, również przez Sir Johna Soane'a, dla Johna Hamiltona, 1. markiza Abercorn. Klasztor był ostatnim domem królowej Adelajdy, królowej konsorty Wilhelma IV, zanim zmarła w nim w 1849 roku. Następnie służył jako hotel i szkoła dla dziewcząt, zanim w 1926 r. został przejęty przez Królewskie Siły Powietrzne.

W czasie II wojny światowej Bentley Priory było siedzibą dowództwa myśliwców RAF-u i pozostało w rękach RAF-u, pełniąc różne funkcje aż do 2008 r.

W 2013 roku teren ten został sprzedany deweloperowi, a plany przebudowy części budynku na luksusowe apartamenty i budowy nowych domów zostały zatwierdzone i rozpoczęte. Organizacja Bentley Priory Battle of Britain Trust zabezpieczyła część budynku na potrzeby muzeum i miejsca pamięci poświęconego tym, którzy służyli w RAF-ie.