Royal Naval Division Memorial, Londyn

Pomnik Królewskiej Dywizji Marynarki Wojennej to pomnik z czasów I wojny światowej znajdujący się na Horse Guards Parade w centrum Londynu, poświęcony członkom 63. dywizji poległym podczas tego konfliktu. Pomnik zaprojektował sir Edwin Lutyens. Odsłonięto go 25 kwietnia 1925 roku - dziesięć lat po lądowaniu w Gallipoli, w którym dywizja poniosła ciężkie straty. Wkrótce po wojnie byli członkowie dywizji powołali komitet, któremu przewodniczył jeden z jej czołowych oficerów, generał brygady Arthur Asquith, w celu zebrania funduszy na budowę pomnika. Początkowo prace postępowały powoli. Komitet planował włączyć swój pomnik do większego monumentu zaproponowanego przez Królewską Marynarkę Wojenną na Trafalgar Square. Kiedy marynarka wojenna porzuciła ten projekt, komitet RND postanowił działać niezależnie. Zaangażowali Lutyensa, który po negocjacjach z Biurem Robót Budowlanych opracował projekt fontanny połączonej z balustradą budynku Admiralty Extension.

Obelisk Lutyensa wznosi się z misy, u której podstawy znajdują się wylewki wody wystające z rzeźbionych głów lwów. Misa połączona jest z drugim, płytszym zbiornikiem za pomocą ozdobnego cokołu. Na cokole znajdują się płaskorzeźbione insygnia jednostek wchodzących w skład RND. Oprócz różnych napisów z dedykacjami, na cokole umieszczono odznaczenia bojowe dywizji oraz fragment wiersza III: The Dead autorstwa Ruperta Brooke'a, który zmarł na chorobę podczas służby w dywizji w 1915 r. Pomnik został odsłonięty 25 kwietnia 1925 r. przez generała dywizji Sir Archibalda Parisa, pierwszego dowódcę dywizji. Winston Churchill, twórca dywizji, wygłosił porywające przemówienie, w którym chwalił projekt Lutyensa i zasługi RND.

Pomnik został zdemontowany i umieszczony w magazynie w 1939 r. aby umożliwić budowę Cytadeli Admiralicji w czasie II wojny światowej. Ponownie postawiono go w 1951 r. na terenie Królewskiego Kolegium Marynarki Wojennej w Greenwich. Po zamknięciu kolegium pod koniec lat 90. rozpoczęto kampanię na rzecz przeniesienia pomnika z powrotem na jego pierwotne miejsce, gdzie został odsłonięty w 2003 r. Wnuk Churchilla odczytał przemówienie swojego dziadka z pierwotnej ceremonii. Pomnik został uznany za budynek klasy II w 2008 r. i podniesiony do klasy II* w 2015 r. gdy organizacja Historic England uznała pomniki wojenne Lutyensa za kolekcję narodową.