Church of St Saviour, Tealham and Tadham Moors

Kościół Najświętszego Zbawiciela w Puxton, Somerset, Anglia, pochodzi z XIII wieku. Jest on wpisany na listę dziedzictwa narodowego Anglii jako budynek klasy I i jest zbędnym kościołem znajdującym się pod opieką Churches Conservation Trust. Został przekazany w ręce Trustu 1 sierpnia 2002 r.

Jest to niewielki, w większości niezmieniony kościół średniowieczny, który pierwotnie był kaplicą luzu przy kościele św. Andrzeja w Banwell. Został konsekrowany w 1539 roku.

Pochylona wieża zaczęła osiadać w kierunku południowo-zachodnim w trakcie budowy, co było spowodowane torfowymi fundamentami, na których zbudowano kościół. Oznaczało to, że XV-wieczna wieża nigdy nie została zbudowana tak wysoko, jak zamierzano. Zewnętrznie kościół jest w stylu prostokątnym, z wcześniejszą nawą saksońsko-normańską.

Wnętrze kościoła jest bardzo jasne, posadzka składa się z nieregularnych kamiennych płyt, w które wmurowanych jest kilka kamieni gzymsowych. Dębowe ławki w północnej części nawy są prawdopodobnie z początku XVIII w. dębowy pulpit do czytania i ambona są jakobańskie, natomiast chrzcielnica jest normańska. Nad południowymi drzwiami umieszczono herb królewski z 1751 roku. Nad drzwiami wejściowymi można zobaczyć tarczę z 1557 r. z napisem "Sir John St Lo's achievement". Rodzina Seyntloo to dawni właściciele posiadłości Over Langford Manor.

W czerwcu 2000 r. stwierdzono problemy konstrukcyjne z belkami dachowymi, budynek został zamknięty na pewien czas, a 2 lipca 2002 r. kościół został uznany za zbędny na mocy rozporządzenia Rady.