Dunglass Island

Wyspa Dunglass to niezamieszkana wyspa na rzece Conon na południowy zachód od miejscowości Conon Bridge w Highlands w Szkocji. Zajmuje powierzchnię około 40 hektarów i jest jedną z największych słodkowodnych wysp Szkocji.

Na wyspę, na której znajduje się fort z epoki żelaza, można dotrzeć drewnianym mostem drogowym przez ścieżkę prowadzącą z farmy Dunglass po zachodniej stronie rzeki lub przez kładkę dla pieszych przecinającą jaz na południowo-zachodnim krańcu wyspy.

Po znacznej powodzi w 1892 r. Nairne opisał wyspę w następujący sposób: Farma Port of Dunglass, o powierzchni około 100 akrów, składa się z wyspy Dunglass na rzece, gdzie przerwał się wał, w wyniku czego ponad dwadzieścia akrów zostało pokrytych grubą warstwą żwiru, która sprawia, że nie nadaje się do dalszej uprawy. Kanał Conon był kiedyś większym z nich, ale powyżej wysp przerzucono żwirową ławicę i większa część rzeki przez pewien czas płynęła kanałem Dunglass. Zmiana biegu rzeki wyrządziła ogromne szkody komórkom jajowym łososia, ponieważ ławice lęgowe pozostały suche, a około miliona komórek jajowych stało się praktycznie bezużytecznych.

W 2004 roku zrealizowano projekt bioróżnorodności o wartości 38 000 funtów, w który zaangażowały się Scottish Natural Heritage, Conon District Salmon Fishery Board, Brahan Estates, Highland Council oraz Ross and Cromarty Enterprise. Usunięto gęsty las plantacyjny i ułożono 400 ton kostki brukowej, aby ułatwić tarło łososia, co przyniosło korzyści także innym gatunkom rzecznym, takim jak minogi. Dzięki tym pracom przywrócono wyłożone olchą koryto przez wyspę, które przestało istnieć.