St William's College, York

St William's College to średniowieczny budynek w Yorku w Anglii, pierwotnie zbudowany w celu zapewnienia zakwaterowania dla księży związanych z kaplicami przy pobliskim York Minster. Budynek jest wpisany na listę zabytków klasy I.

Kolegium zostało założone w 1460 r. przez George'a Neville'a i hrabiego Warwick, aby pomieścić dwudziestu trzech księży i proboszcza. Zostało nazwane na cześć świętego Wilhelma z Yorku.

W 1465 r. rozpoczęto prace nad obecnym budynkiem. Ta budowla z dziedzińcem może zawierać części dwóch wcześniejszych domów. Na północy znajdowała się wielka sala, a na wschodzie kaplica. Sala zachowała się w części, ale jej sufit został obniżony, a tynki wymieniono w 1910 roku. Zachowały się również słupy przejścia przez ekrany, po drugiej stronie których znajduje się kominek z pierwotnej kuchni. Sugeruje się, że z dziedzińca prowadziły drzwi na klatki schodowe, z których odchodziły pokoje dla proboszcza i członków kolegium. Mimo że kolegium nie było placówką klasztorną, dotknęło je rozwiązanie zakonów, ponieważ w 1548 roku budynek został przekształcony w okazały dom, którego późniejszymi lokatorami byli między innymi Charles Howard, trzeci hrabia Carlisle. Mniej więcej w tym czasie dobudowano pojedynczą główną klatkę schodową, która przetrwała, a w pokoju na południowym zachodzie znajdują się pozostałości malowideł ściennych z tego okresu. W XVII wieku na pierwszym piętrze, na zachód od wielkiej sali, utworzono "Komnatę Biskupią", która przetrwała w dużej mierze nienaruszona. W XVIII w. część parteru przeznaczono na handel detaliczny i dodano okna łukowe, które zachowały się do dziś. Poza tym fasada zachowała się w niezmienionej formie, z parterem wyłożonym jesionem i górnym piętrem o konstrukcji szkieletowej z ościeżnicami. Same drzwi zostały wymienione, ale herby nad nimi pochodzą z około 1670 r. Zachowały się również rzeźby przedstawiające św. Krzysztofa oraz Dziewicę z Dzieciątkiem po obu stronach wejścia.

W 1902 roku budynek został zakupiony przez Prowincję Yorku na potrzeby jej kongregacji, a następnie Temple Moore odrestaurował go. Wśród jego przeróbek było stworzenie Maclagan Memorial Hall w górnej części wielkiego holu, gdzie można zobaczyć oryginalną konstrukcję dachu, choć została ona znacznie odnowiona.