Hanging Bridge, Manchester

Hanging Bridge to średniowieczny most przecinający Hanging Ditch, który łączył rzeki Irk i Irwell w Manchesterze, w Anglii. Pierwsza wzmianka o moście pochodzi z 1343 roku, kiedy to nazwano go Hengand Brigge, ale obecna konstrukcja została zbudowana w 1421 roku, zastępując wcześniejszy most. Do jego budowy mógł zostać użyty materiał z rzymskiego fortu w Manchesterze. Spekuluje się, że Hanging Ditch może być pochodzenia rzymskiego i stanowić część obwodu obronnego między rzekami Irk i Irwell.

Nazwa może pochodzić od staroangielskiego hen, oznaczającego dzikie ptactwo, i walijskiego gan, oznaczającego między dwoma wzgórzami. Na końcu Irwell Hanging Ditch miał 120 stóp szerokości i 40 stóp głębokości. Przez ten rów płynął strumień z Irk do Irwell - prawdopodobnie zaginiona rzeka Dene, od której wzięła nazwę Deansgate. Most ma dwa łuki i został zbudowany z piaskowca z Collyhurst. Ma 108 stóp długości i 9 stóp szerokości. Most Wiszący stanowił część średniowiecznych murów obronnych Manchesteru, kiedy to był główną drogą prowadzącą z Manchesteru do katedry, będącej wówczas kościołem parafialnym.

W 1600 roku Hanging Ditch został potępiony jako niehigieniczny otwarty kanał ściekowy, a w następnych latach rów został przepuszczony, a most zasypany i zabudowany. W katalogu opublikowanym w 1772 r. odnotowano, że wzdłuż linii mostu wybudowano dziewięć domów, co sugeruje, że most mógł zostać zasypany w pierwszej fazie planowania urbanistycznego Manchesteru, około lat 70. XVIII wieku. Następnie most został zapomniany i zachował się jedynie w nazwie obszaru, na którym stał, aż do czasu jego ponownego odkrycia i odkopania w wyniku prac rozbiórkowych przeprowadzonych w latach 80. Most został wystawiony na widok publiczny i w ciągu trzech miesięcy odwiedziło go około 32 000 osób. W okresie wiktoriańskiej rozbudowy Manchesteru most został ponownie zakryty. Ponad 100 lat później został ponownie odkryty, a po odrestaurowaniu w 2002 r. wystawiono go jako główną atrakcję nowo wybudowanego centrum dla zwiedzających przy katedrze w Manchesterze.

Obecnie most jest w dużej mierze zasłonięty przez nowoczesne budynki, ale można go zobaczyć w podziemiach Centrum Turystycznego Katedry w Manchesterze, gdzie stanowi jedną ze stron refektarza. Most znajduje się na liście zabytków wpisanych do rejestru zabytków.