Wendover Arm Canal

Kanał Wendover Arm jest częścią Grand Union Canal w Anglii i stanowi część brytyjskiego systemu kanałów. Zazwyczaj znany jest jako Wendover Canal, ale historycznie jego budowniczowie określali swoje odgałęzienia jako Arms, stąd jego historyczna nazwa Wendover Arm. Został zaplanowany jako kanał doprowadzający wodę ze źródeł w pobliżu miasta Wendover w Buckinghamshire do głównej linii Grand Junction Canal w Bulbourne koło Startops End w Hertfordshire, ale kiedy został otwarty w 1799 roku, stał się żeglowny, ponieważ dodatkowe koszty jego budowy były tak niewielkie. Dostawy wody z Wendover okazały się niewystarczające, więc zbudowano serię zbiorników. Przepompownia w Whitehouses została zastąpiona w 1817 roku przez przepompownię w Tringford; jej silniki parowe zastąpiono w 1911 roku silnikami Diesla, a następnie pompami elektrycznymi.

Kanał służył do przewozu węgla do trzech gazowni, a także do transportu słomy do Londynu i nawozu dla koni w przeciwnym kierunku. Korzystał z niego także młyn mączny Heygates, a firma Bushell's budowała na jego brzegach łodzie. Pomimo kilku prób usunięcia przecieków, w tym jednego z najwcześniejszych zastosowań asfaltu do tego celu, nie znaleziono zadowalającego rozwiązania i w 1904 roku większość kanału o długości 11 km przestała być wykorzystywana do żeglugi. Poziom wody w górnym odcinku został obniżony, a wzdłuż części koryta zbudowano rurociąg, dzięki czemu woda nadal mogła być dostarczana na szczyt Tring.

Kanał stał się częścią Grand Union Canal w 1929 roku, a w 1963 roku odpowiedzialność za niego przeszła na British Waterways. Początkowe próby ponownego otwarcia kanału po założeniu w 1967 r. Grand Union Canal Society nie powiodły się. Jednak w 1985 r. zainteresowanie wzrosło, w 1989 r. utworzono Wendover Arm Trust, a w 1990 r. Departament Transportu zgodził się na budowę żeglownego przepustu w miejscu, gdzie nowa obwodnica Aston Clinton przecinałaby ramię kanału. Powiernictwo podzieliło zadanie ponownego otwarcia kanału na trzy etapy, a etap pierwszy projektu, czyli pierwsze 1,3 mili od skrzyżowania w Bulbourne do krętego otworu w pobliżu Little Tring Farm, został ukończony i ponownie otwarty w 2005 roku. W 2009 roku pierwsze 0,25 mili drugiego etapu zostało napełnione wodą po raz pierwszy od 1904 roku. Inny odcinek o podobnej długości został ponownie nawodniony w 2015 roku, a także złożono wniosek o dofinansowanie z Heritage Lottery Funding, aby przyspieszyć zakończenie fazy 2. Wniosek ten został jednak wycofany, gdy okazało się, że część kanału została wypełniona szkodliwymi materiałami, a nie domowymi śmieciami.