Bunjies, Londyn

Bunjies Coffee House & Folk Cellar była kawiarnią mieszczącą się przy 27 Litchfield Street, London WC2. Otwarta w 1953 lub 1954 roku, była jedną z oryginalnych kawiarni folkowych lat 50. i 60. Pod kawiarnią, w 400-letniej piwnicy z winami, znajdował się wpływowy lokal muzyczny, który niewiele się zmienił aż do zamknięcia w 1999 roku. Rzekomo nazwane tak na cześć chomika pierwszego właściciela, miejsce to gościło na początku kariery takich artystów, jak Tom Paxton, John Renbourn, Bert Jansch, Bob Dylan i Paul Simon. W 1965 r. Al Stewart, mając 19 lat, zapewnił sobie pobyt w Folk Cellar, co w znacznym stopniu przyczyniło się do jego późniejszego sukcesu.

W latach 60. lokal prowadzili dwaj bracia Leo i Theo Johnsonowie. W tym czasie w piwnicy występowali przed niewielką publicznością artyści kojarzeni raczej z głównym nurtem muzyki pop niż folk; wśród nich byli Phil Collins, Sandie Shaw, Cat Stevens, Art Garfunkel, Rod Stewart, Long John Baldry, Amory Kane i David Bowie.

Na początku lat sześćdziesiątych właścicielem Coffee House był Lou Hart, a środowe wieczory w piwnicy prowadzili Bob Wilson, student sztuki na St Martins, i Leonore Drewry. Bob w końcu wrócił do Staffordshire, a Leonore została śpiewaczką ludową w restauracji Ambiance w Bayswater. Klub pozostawiono w rękach Berta Janscha, świeżo przybyłego z Edynburga, oraz Charlesa Pearce'a, studenta sztuki w Central School. W tym czasie do klubu zaczęło przychodzić i grać nowe pokolenie piosenkarzy i muzyków: Ramblin' Jack Elliott, Derroll Adams, Diz Disley i wielu innych, w tym kompozytor John Palmer, który grał tam jako młody autor tekstów pod koniec lat 70.

Bunjies było również miejscem spotkań wielu pisarzy, komików i artystów. Do stałych bywalców należał Jarvis Cocker z zespołu Pulp.

Inne londyńskie kawiarnie folkowe z lat 50. i 60. to Les Cousins i The Troubadour.