Monkwearmouth–Jarrow Abbey, Sunderland

Kościół Opactwa Świętego Piotra i Pawła, Monkwearmouth-Jarrow, znany po prostu jako Opactwo Monkwearmouth-Jarrow, był podwójnym klasztorem benedyktyńskim w Królestwie Northumbrii, w Anglii.

Jego pierwszym domem był St Peter's, Monkwearmouth, nad rzeką Wear, założony w latach 674-5 n.e. Pawła w Jarrow nad rzeką Tyne, założony w latach 684-5. Zarówno Monkwearmouth, jak i Jarrow należą obecnie do hrabstwa Tyne and Wear. Opactwo stało się centrum anglosaskiej nauki, z którego pochodził największy anglosaski uczony, Beda.

Oba domy zostały splądrowane przez najeźdźców wikingów i w IX wieku opactwo zostało opuszczone. Po podboju Anglii przez Normanów w XI w. podjęto krótką próbę jego reaktywacji. Na początku XIV wieku oba domy zostały ponownie założone jako komórki przeoratu Durham. W 1536 r. zostały przekazane Koronie i rozwiązane.

Od czasu kasaty oba kościoły opactwa przetrwały jako kościoły parafialne Monkwearmouth i Jarrow. Oba zespoły budynków konwentualnych popadły w ruinę. W Jarrow znaczne ruiny przetrwały obok kościoła św. Pawła.

Teren, na którym stoi każdy dom, jest zabytkiem wpisanym do rejestru zabytków. Na terenie Monkwearmouth kościół św. Piotra jest zabytkiem klasy I. Na terenie Jarrow zarówno kościół św. Paul's oraz ruiny klasztoru są budynkami z listy Grade I. W 2011 roku Wielka Brytania zgłosiła cały teren opactwa Monkwearmouth-Jarrow do wpisania na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.