Barscobe Castle

Zamek Barscobe to XVII-wieczny dom wieżowy w Balmaclellan, Kirkcudbrightshire, w Szkocji. Jest to typowy dom wiejskiego lairda, a zgodnie z tablicą nad wejściem został zbudowany w 1648 roku. Wieża na planie litery L została zbudowana z kamienia pochodzącego z zamku Threave. Główna bryła ma trzy kondygnacje, a skrzydło z klatką schodową jest o jedną kondygnację wyższe. W szczytach zastosowano modyfikację kroksztynów występującą tylko w Galloway. Jest to doskonały przykład domu z połowy XVII w. który przez wiele lat był niezamieszkały, aż do 1971 r. kiedy to został odrestaurowany. Do domu przylega współczesna stodoła, która została przekształcona w garaż. Zamek Barscobe jest obiektem zabytkowym kategorii A.

Nad wejściem do zamku Barscobe znajduje się panel herbowy z herbami Maclellan i Gordon z inicjałami Williama Maclellana, który zbudował zamek, i jego żony Mary Gordon, naturalnej córki sir Roberta Gordona z Lochinvar, czwartego wicehrabiego Kenmure i komisarza wojny Stewartry w latach 1645-1648.

Kiedy William Maclellan zmarł w 1654 r. zamek i ziemie Barscobe przejął jego najstarszy syn Robert Maclellan, gorliwy zwolennik Porozumienia.

Podczas długiej Wojny Przymierzy, która nastąpiła po Narodowym Przymierzu z 1638 r. Barscobe stało się miejscem spotkań Covenanters z końca XVII w. którzy potajemnie zbierali się przy wodospadzie Holy Linn w Barscobe Wood, aby przeprowadzać nielegalne konwentykl i chrzty w ramach walki o swobody religijne.

Robert Maclellan brał udział w potyczce w 1666 roku w gospodzie Clachan w pobliskim miasteczku St. John's Town of Dalry, kiedy to zranił kaprala George'a Deanesa z Royal Dragoon Guards, strzelając mu w nogę odłamkami swojej glinianej fajki. Później, w listopadzie tego samego roku, poprowadził 200-osobowy oddział do Dumfries, gdzie pojmał Sir Jamesa Turnera, dowódcę okręgu Royal Dragoon Guards, który został wysłany do Galloway, by surowo potraktować niepokoje Covenanterów, co było okresem znanym jako "The Killing Time". Maclellan pomaszerował następnie w kierunku Edynburga. Tam wielu z jego żołnierzy zginęło w bitwie pod Rullion Green na wzgórzach Pentland, a ich działania zostały nazwane Powstaniem Pentlandzkim.

Nadal walczył w sprawie Covenanters, aż w końcu został schwytany przez Claverhouse'a w 1682 r. i skazany na powieszenie, wyciągnięcie i poćwiartowanie. Wyrok odroczono mu jednak po tym, jak poddał się "testowi" i przysiągł wierność Koronie, aby mógł powrócić do Barscobe. Jednak zaledwie rok po powrocie został zamordowany w Barscobe przez Roberta Griersona z Mylnemark, współwyznawcę, który uważał, że Maclellan zdradził sprawę.

Barscobe pozostawała w rękach rodziny Maclellan do 1775 roku, kiedy to została sprzedana rodzinie Carson. Następnie, w latach 20. XX wieku, posiadłość została sprzedana Hugh Laingowi, budowniczemu statków, który wybudował Barscobe House. W 1961 r. sprzedano ją ponownie hotelarzowi i politykowi Sir Hugh Wontnerowi, który w latach 70. odrestaurował zamek Barscobe pod kierunkiem jego pierwszej lokatorki, Dame Bridget D'Oyly Carte. Architektem renowacji był Ian G Lindsay. Po śmierci Sir Hugh w 1992 r. posiadłość odziedziczyła jego córka Jenifer Emery. Następnie w 2007 roku przekazała ją swojemu synowi Alistairowi Emery. Zamek Barscobe jest zamieszkiwany od listopada 2011 r. przez Stewarta Gibsona i Lorraine Belshaw, a od 2015 r. działa jako małe sezonowe bed and breakfast.