Church of St Margaret of Antioch

Kościół św. Małgorzaty z Antiochii jest anglikańskim kościołem parafialnym dla wioski Bygrave w hrabstwie Hertfordshire. Poświęcony św. Małgorzacie z Antiochii, kościół od 1968 roku jest zabytkiem klasy II* i podlega diecezji St Albans.

Teren, na którym stoi kościół, pochodzi co najmniej z czasów saskich, z dwoma fazami budowy saksońskiej w VIII-X wieku. Podczas wykopalisk w 1993 r. pod ścianą północnej nawy znaleziono ceramikę romańsko-brytyjską, poprzedzającą obecny kościół o kilka stuleci, co wskazuje na znacznie wcześniejsze osadnictwo w tym miejscu. Pevsner twierdzi, że cegły we wschodnich narożnikach nawy są rzymskie. Ściany są zbudowane z cegieł i krzemiennego gruzu i są otynkowane. Prezbiterium ma wymiary 25 stóp 6 cali na 14 stóp 6 cali, nawa 31 stóp na 20 stóp 6 cali, a kruchta południowa 6 stóp na 5 stóp, przy czym wszystkie wymiary są mierzone wewnątrz. Nawa jest najwcześniejszą częścią kościoła i pochodzi z XII w. prezbiterium z drugiej połowy XIV w. a zachodnia wieżyczka z XV w. kiedy to zmieniono okna i zbudowano schody. Po południowej stronie prezbiterium znajduje się XIV-wieczna piscina o profilowanych i łukowych ścianach, a po stronie północnej łukowa nisza na grób.

Na ramach okien prezbiterium znajdują się rzeźby przedstawiające dawną grę w dziewięcioosobową grę morris. Na ścianach zachodniej i północnej prezbiterium znajdują się fragmenty malowideł ściennych z XIV wieku. W nawie głównej znajduje się okno w każdej ze ścian północnej, południowej i zachodniej, składające się z dwóch cinque-filmowych świateł pod kwadratowymi głowicami. Szkło jest współczesne i zawiera witrażowe Okno Milenijne z 2001 r. autorstwa Michaela Lassena. Północny otwór drzwiowy został zablokowany, a południowy pochodzi z XII w. ale został znacznie odrestaurowany. Południowa kruchta pochodzi z XVIII wieku. Mała półokrągła wieżyczka przy zachodniej ścianie, po południowej stronie okna zachodniego, umożliwia dostęp do dzwonu z datą 1718 r.

Ośmiokątna chrzcielnica pochodzi z XV w. i stoi na kwadratowej podstawie. Po bokach niecki znajdują się prostokątne płyciny, na których wyrzeźbiono narzędzia Męki Pańskiej, a wokół trzonu umieszczono anioły trzymające tarcze. Drewniana pokrywa chrzcielnicy jest gotycka i pochodzi z około XVIII wieku. Parawan pochodzi z XV wieku, a na gzymsie znajduje się rzeźba przedstawiająca herb królewski z końca XVII wieku. Ołtarz i szyny komunijne również pochodzą z XVII wieku. W kościele znajduje się kilka XV-wiecznych zakończeń ławek z główkami maków oraz kilka zwykłych, starych siedzeń. W oknach nawy umieszczono kilka fragmentów XV-wiecznego szkła.

Ambona jest wiktoriańska, ale zawiera panele z XV wieku, a do niej przymocowany jest stojak na klepsydrę z XVII wieku. Przy zachodniej ścianie cmentarza kościelnego znajduje się stara kamienna trumna bez wieka.

Znamienitym rektorem był tu George Coke, który został biskupem Hereford.

Kościół jest otwarty tylko w weekendy, a klucz do niego można otrzymać od churchwardens.