Buittle Castle

Zamek Buittle, znany również jako Zamek Botle lub Zamek Botel, to obiekt typu Motte and Bailey w Galloway, w południowo-zachodniej Szkocji, o znaczącej wczesnej i średniowiecznej historii obejmującej znaczący zrujnowany zamek w stylu normańskim oraz kilka zachowanych budynków i ogrodów, w tym późniejszy budynek mieszkalny w postaci Tower House, na historycznym Bailey. Zamek położony jest w dolinie rzeki Urr, 1 km na zachód od Dalbeattie. Zamek znajduje się na terenie parafii Buittle, w tradycyjnym hrabstwie Kirkcudbrightshire i jest wpisany na listę zabytków.

Zamek typu motte and bailey został zbudowany w XII wieku przez Uchtreda, lorda Galloway, lub jego syna Rolanda, lorda Galloway. Zamek przeszedł w drodze małżeństwa na Johna de Balliol poprzez dziedziczkę Alana, Lorda Galloway, Dervorguillę z Galloway, która zbudowała normański zamek. Robert de Brus, 5. lord Annandale, zdobył zamek w 1286 roku. W 1296 roku zamek był w rękach angielskich. Król Robert the Bruce zdobył zamek w 1308 roku, a następnie został on przekazany Sir Jamesowi Douglasowi, Lordowi of Douglas.

W 1332 roku zamek trafił w ręce Edwarda Balliola, a w 1372 roku został przekazany Archibaldowi the Grim, 3. hrabiemu Douglas. Zamek pozostał w rękach Douglasów do 1456 roku, kiedy to zamek powrócił do Korony. Później zamek znajdował się w rękach Maxwellów i krótko Gordonów z Lochinvar. W 1595 r. mott został zniszczony, pozostawiając pozostałe budynki Bailey, które - jak się uważa - już wtedy stały się głównymi budynkami mieszkalnymi. To przesunięcie budynków mieszkalnych z motte na podzamcze rozpoczęło się wraz z budową Mansion House, datowaną na 1347 r. która prawdopodobnie została umieszczona na przedzamczu, wzniesionym przez Edwarda Balliola, a następnie Tower House, który stał się głównym budynkiem mieszkalnym zamku. W tym okresie historii Szkocji wieżowiec był dominującą formą zamku lub budowli warownej w Szkocji.

W XVI wieku zamek był własnością Maxwellów z Buittle, ale w połowie XVIII wieku, prawdopodobnie ze względu na skojarzenia z jakobitami i zmieniającą się modę, rodzina przeniosła się do Munches House, neoklasycystycznej rezydencji położonej kilka mil na zachód. To właśnie w tym czasie historyczne Motte i Bailey zostały wykorzystane do celów rolniczych i włączone do większej posiadłości Munches. Francis Grosse pokazuje zamek bez dachu w 1798 roku, z pracami rolniczymi prowadzonymi w budynkach na dziedzińcu. Posiadłość Munches została podzielona i sprzedana w połowie XX wieku, ale ruiny Motte zostały oddzielone od podzamcza i pozostały w posiadaniu Maxwellów z Munches aż do 1984 roku, kiedy to zostały podarowane Balliol College w Oksfordzie przez Petera Maxwella QC z Munches, który sam był pracownikiem Balliol.