Longford Cinema, Sale

Longford Cinema to dawne kino znajdujące się w Stretford w Manchesterze. Znane jest również jako The Longford Essoldo, The Top Rank Club oraz "The Cash Register", jak się potocznie mówi.

Zaprojektowany przez architekta Henry'ego Eldera, był szczytem mody w stylu Art Deco, gdy 12 października 1936 roku został otwarty przez burmistrza Stretford. Niezwykły front w kształcie "kasy" miał symbolizować biznesowy aspekt show-biznesu. W Longford zadebiutował film Tudor Rose z Novą Pilbeam w roli głównej.

W budynku zastosowano wiele nowoczesnych rozwiązań, takich jak izolacja akustyczna i ogrzewanie pod siedzeniami, a także było to pierwsze kino w Wielkiej Brytanii, w którym zastosowano ukryte oświetlenie neonowe. Kino mogło pomieścić 1400 widzów w salach i 600 w kole, a w kawiarni było jeszcze 146 miejsc. We foyer znajdowały się duże malowidła ścienne autorstwa Fredericka Harry'ego Bainesa, przedstawiające współczesne sceny kinowe. W momencie budowy kino posiadało krótkie przejście dla pieszych przy fasadzie, które jednak zostało zlikwidowane po poszerzeniu drogi A56.

W czasie II wojny światowej w budynku odbywały się koncerty, w tym jeden z udziałem młodej Julie Andrews. Gościł także Hallé Orchestra po tym, jak jej siedziba, Free Trade Hall, została zbombardowana i poważnie uszkodzona podczas bombardowania Manchesteru w 1940 roku. W sezonie 1942-3 orkiestra zagrała w kinie dwanaście koncertów, a w następnym sezonie jeszcze więcej pod batutą Barbirollego.

Po zmianie właściciela w 1950 r. kino zostało przemianowane na Stretford Essoldo. Jako kino działało do 1965 roku, kiedy to zostało przekształcone w salę bingo, w której pozostało aż do zamknięcia w 1995 roku. Budynek został zakupiony przez nowego właściciela w styczniu 1997 roku, ale od tego czasu pozostaje nieużywany. W 1994 r. został uznany za budynek zabytkowy klasy II.