Newton, Londyn

Newton, czasami znany jako Newton po Blake'u, to dzieło rzeźbiarza Eduardo Paolozziego z 1995 roku. Duża rzeźba z brązu jest umieszczona na wysokim cokole na placu przed Biblioteką Brytyjską w Londynie.

Rzeźba powstała na podstawie obrazu Williama Blake'a z 1795 r. Newton: Personifikacja człowieka ograniczonego przez rozum, który przedstawia nagiego Isaaca Newtona siedzącego na gzymsie obok omszałej skały i mierzącego za pomocą pary kompasów lub podzielnic. W zamierzeniu Blake'a grafika miała krytykować profanację wiedzy Newtona, uzurpującego sobie prawo do świętej wiedzy i władzy stwórcy Urizena, w której naukowiec odwraca się od natury, by skupić się na swoich książkach.

Paolozzi podziwiał Blake'a od czasu, gdy w latach 40. obejrzał w Tate Gallery wielkoformatową grafikę Newtona. Przyjaźnił się również z Colinem St. Johnem Wilsonem, architektem British Library, ponieważ obaj uczestniczyli w wystawie This is Tomorrow w Whitechapel Gallery w 1956 roku. Wilson zamierzał umieścić rzeźbę w pozycji siedzącej na skrzyżowaniu dwóch głównych osi na placu swojej biblioteki. Paolozzi pracował wówczas nad rzeźbą Newtona i to jemu zlecono wykonanie rzeźby dla biblioteki. Nowa biblioteka była budowana w latach 1982-1999, a rzeźba została zainstalowana w 1995 roku.

Na rzeźbie znajduje się autoportret Paolozziego jako nagiego Newtona, mierzącego wszechświat za pomocą swoich przyrządów pomiarowych. Oczy zostały skopiowane z Dawida Michała Anioła. Można to interpretować jako symbol zetknięcia się dwóch kultur, sztuki i nauki, oraz ilustrację tego, jak Newton zmienił nasze spojrzenie na świat na takie, które jest zdeterminowane przez prawa matematyczne. Rzeźba upodabnia ciało do obiektu mechanicznego, połączonego śrubami w ramionach, łokciach, kolanach i kostkach. W rzeźbie widoczne są szwy, wynikające z techniki Paolozziego, polegającej na dzieleniu modelu i ponownym składaniu jego części, na przykład na głowie.

Ostateczna, pełnowymiarowa rzeźba ma wysokość 3,7 m i jest umieszczona na wysokim cokole. Brąz został odlany przez odlewnię Morrisa Singera, a rzeźba została sfinansowana przez Fundację Sportu i Sztuki. Rzeźba została wpisana na listę zabytków klasy I przyznaną bibliotece w 2015 roku.

Maquette został podarowany przez artystę Instytutowi Nauk Matematycznych im. Isaaca Newtona na Uniwersytecie w Cambridge. Model z brązu, odlany w 1988 roku "z modelu wykonanego w celu pokazania komitetowi bibliotecznemu", od 1995 roku znajduje się w Tate Gallery.

Podobna rzeźba z 1989 r. Master of the Universe, znajduje się w Scottish National Gallery of Modern Art w Edynburgu, a inny egzemplarz w Hongkongu.