South Holland IDB, Holbeach

South Holland IDB to angielski wewnętrzny zarząd melioracyjny utworzony na mocy ustawy Land Drainage Act 1930. Odpowiada za odwadnianie 148,43 mil kwadratowych nisko położonych terenów w South Lincolnshire. Jest to niezwykły obszar, ponieważ jego zlewnia jest taka sama jak obszar okręgu odwadniającego, a więc nie musi zajmować się wodą spływającą na ten obszar z okolicznych wyżej położonych terenów. Przez obszar ten nie przepływają żadne większe rzeki, choć od zachodu ogranicza go rzeka Welland, a od wschodu rzeka Nene.

Wstęga po obu stronach trasy ze Spalding do Sutton Bridge była zaludniona już w czasach rzymskich i ponownie pojawiła się w Domesday Book. Od XVII wieku zaczęto ogradzać i rekultywować słone bagna na północ od tego obszaru, a odwadnianie nadzorował Sąd Kanalizacyjny. W 1793 roku na mocy ustawy parlamentarnej utworzono okręg odwadniający South Holland, który przeprowadził szeroko zakrojone prace odwadniające, ale ich realizację utrudniał stan ujścia rzeki Nene. Została ona wymieniona w 1832 roku i pozwoliła okręgowi na obniżenie własnej śluzy w 1852 roku, aby zapewnić lepsze odprowadzanie grawitacyjne. Potrzeba uprawy większej ilości żywności w czasie II wojny światowej i po niej spowodowała, że duże obszary łąk zostały zaorane na potrzeby rolnictwa, a kanały odwadniające pogłębiono i poszerzono, aby poprawić warunki glebowe. Główna śluza odpływowa została ponownie przebudowana w 1937 roku, a przy jej budowie po raz pierwszy w Anglii zastosowano urządzenia do odwadniania punktów czerpalnych.

W 1949 roku zainstalowano pierwszą elektryczną stację pomp, a w kolejnych latach wybudowano kilka następnych. Obfite opady deszczu w lipcu 1968 roku pokazały, że dzielnica nadal jest zagrożona powodzią, w związku z czym uruchomiono kilka kolejnych przepompowni elektrycznych. Obecnie ponad połowa obszaru dzielnicy korzysta z pomp w celu ochrony przeciwpowodziowej, chociaż większość stacji nadal posiada grawitacyjny odpływ wody, aby poradzić sobie z awariami lub brakiem zasilania.