Bangor Normal College, Bangor

The Normal College, Bangor był niezależnym kolegium kształcącym nauczycieli, założonym w 1858 roku. Powstało dzięki wysiłkom Brytyjskiego i Zagranicznego Towarzystwa Szkolnego oraz pedagoga Sir Hugh Owena i było finansowane z 11 000 funtów zebranych w drodze subskrypcji oraz 2 000 funtów pochodzących z pieniędzy rządowych. Nauczanie rozpoczęło się w tymczasowych pomieszczeniach w styczniu 1858 roku, a Kolegium zostało otwarte w swojej stałej siedzibie w 1862 roku. W 1979 roku uczelnia zmieniła nazwę na Y Coleg Normal, Bangor lub po angielsku: The Normal College, Bangor, a w 1996 roku stał się częścią University of Wales Bangor.

Termin "normalna szkoła" pochodzi z początku XVI wieku od francuskiej nazwy école normale. Francuska koncepcja "école normale" polegała na stworzeniu wzorcowej szkoły z wzorcowymi salami lekcyjnymi, w których uczniowie uczyli się wzorcowych metod nauczania, pełniąc w ten sposób rolę instytucji kształcącej nauczycieli.

Stary kampus Normal jest położony nad brzegiem cieśniny Menai, obok Szkoły Edukacji i Szkoły Sportu, Zdrowia i Nauk o Ćwiczeniu, a najbliżej rezydencji Szkoły Nauk o Oceanie w Menai Bridge. Na terenie ośrodka znajdują się dwa samodzielne domy mieszkalne: Neuadd Seiriol i Neuadd Arfon.

W latach 60. jedną z pierwszych kampanii projęzykowych w Walii było zorganizowanie przez 20 wykładowców college'u kampanii na rzecz walijskich czeków płacowych, prowadzonej przez Owaina Owaina, która zakończyła się sukcesem.

Kolegium powstało dzięki wysiłkom lokalnej społeczności i Sir Hugh Owena, który przeznaczył na ten cel 11 tys. funtów i 2 tys. funtów z pieniędzy rządowych.

Wśród znanych studentów i wykładowców są: Owen Prys, Gerallt Lloyd Owen, Ryan Davies, John Lasarus Williams, Owain Owain, Selwyn Griffith - arcydruid i koronowany poeta, Hafina Clwyd - dziennikarka, Windsor Davies - nauczyciel, który został aktorem, Ryan Davies - walijski komik, konferansjer i muzyk.

W 1996 roku uczelnia została włączona do Uniwersytetu Bangor.