Farnborough Hall

Farnborough Hall to wiejski dom w Warwickshire, w Anglii, w pobliżu miasta Banbury. Posiadłość jest własnością National Trust od 1960 roku, kiedy to rodzina Holbech przekazała ją w formie darowizny. Do dziś zarządza nią córka Geoffreya Holbecha, Caroline Beddall. Budynek jest wpisany na listę zabytków klasy I.

Rodzina Holbech nabyła posiadłość Farnborough w 1684 roku, a wkrótce potem wybudowano kamienny dom w kolorze miodu. Rodzina po raz pierwszy wprowadziła się do domu w 1692 roku. Poza okresem I i II wojny światowej, kiedy dom był wykorzystywany jako szpital pomocniczy, rodzina do dziś mieszka w głównym domu i pozostaje on siedzibą rodu Holbech.

William Holbech kupił posiadłość w 1684 roku i zbudował dom, ale największe zmiany w posiadłości zaszły w latach 1745-1750, kiedy przebudowano front wejściowy i dodano rokokowe tynki we wnętrzu. Prace te zostały wykonane przez Williama Holbecha, który chciał stworzyć odpowiednią oprawę dla rzeźb i dzieł sztuki przywiezionych z wielkiej podróży po Włoszech, a zwłaszcza z Wenecji. Jego bliskim przyjacielem był malarz Canaletto, któremu zlecono wykonanie czterech dzieł sztuki do powieszenia w głównej sali jadalnej. Trzy obrazy Panniniego zostały również zamówione przez Williama Holbecha. Oryginały obrazów Canaletto i Panniniego zostały sprzedane w latach 20. po pierwszej wojnie, ale kopie wiszą na ich miejscu do dziś. Przy projektowaniu krajobrazu korzystał z projektów swojego bliskiego przyjaciela, architekta Sandersona Millera, który mieszkał kilka mil stąd. Dobrym przyjacielem Sandersona Millera był mało znany w tamtych czasach człowiek, który zaprojektował większość wspaniałych, istniejących do dziś krajobrazów - nazywał się Capability Brown. Do wcześniejszego klasycznego frontu zachodniego dodano długie palladiańskie fasady z oknami skrzydłowymi, frontonowymi otworami drzwiowymi i balustradową linią dachu.

W przeciwieństwie do wielu współczesnych mu obiektów, Farnborough Hall i jego ogrody nie uległy większym zmianom w ciągu ostatnich 200 lat i pozostają w dużej mierze w takim stanie, w jakim pozostawił je William Holbech. Dom został opisany przez historyków jako "mały, ale wykwintny" dom wiejski z oryginalnymi rzymskimi popiersiami i tynkami, ale główną atrakcją dla zwiedzających jest krajobraz i ogrody Sanderson Miller, w tym Ogród Różany i Oranżeria, które zostały zaprojektowane przez Henry'ego Hakewilla na początku XIX wieku jako część rozległej przebudowy ogrodów w tym czasie.

Wejście otwiera się bezpośrednio na salę w stylu włoskim. Ściany zdobią popiersia cesarzy rzymskich umieszczone w owalnych niszach, a boazeryjny sufit jest ozdobiony sztukaterią z motywami rokokowymi. Jadalnia od strony południowej została specjalnie zaprojektowana do wystawienia dzieł Canaletta i Giovanniego Paola Paniniego. Oryginalne dzieła zostały sprzedane w latach dwudziestych XX wieku i zastąpione kopiami. W salonie znajdują się panele z kunsztowną sztukaterią przedstawiającą zwoje, muszle, owoce i kwiaty; służą one jako rama dla bardziej włoskich dzieł sztuki. Stiukowa girlanda z owoców i kwiatów okala świetlik nad holem klatki schodowej.