Skenfrith Castle, Monmouth

Zamek Skenfrith to zrujnowany zamek we wsi Skenfrith w hrabstwie Monmouthshire w Walii. Fortyfikacja została zbudowana przez Normanów po inwazji na Anglię w 1066 roku w celu ochrony szlaku z Walii do Hereford. Prawdopodobnie na zlecenie Williama fitz Osberna, hrabiego Hereford, zamek składał się z wałów ziemnych i drewnianych murów obronnych. W 1135 r. miało miejsce wielkie powstanie Walijczyków, a w odpowiedzi król Stefan połączył zamek Skenfrith z siostrzanymi fortyfikacjami Grosmont i White Castle, tworząc lordostwo znane jako "Trzy Zamki", które przez kilka stuleci odgrywało rolę w obronie regionu przed atakami Walijczyków.

Pod koniec XII wieku Skenfrith został przebudowany z kamienia. W 1201 roku król Jan podarował zamek potężnemu urzędnikowi królewskiemu, Hubertowi de Burgh. W ciągu następnych kilkudziesięciu lat zamek przechodził z rąk do rąk pomiędzy kilkoma właścicielami, w tym Hubertem, rywalizującą z nim rodziną de Braose oraz Koroną. Hubert zrównał stary zamek z ziemią i zbudował nową prostokątną fortyfikację z okrągłymi wieżami i okrągłą strażnicą. W 1267 roku zamek został przyznany Edmundowi, hrabiemu Lancaster, i pozostał w rękach hrabiostwa, a później księstwa Lancaster aż do 1825 roku.

Podbój Walii przez Edwarda I w 1282 r. pozbawił zamek Skenfrith dużej użyteczności militarnej, a w XVI w. popadł on w ruinę i nieużytkowanie. W 1936 r. zamek został przekazany pod opiekę państwa przez National Trust, a obecnie jest zarządzany przez agencję ds. dziedzictwa Cadw.