Oak House, Birmingham

The Oak House to budynek o konstrukcji szkieletowej pochodzący z XVI wieku, znajdujący się w Greets Green, West Bromwich, Anglia.

Pierwotni właściciele Oak House nie są znani, ale rodziną najbardziej z nim związaną są Turtonowie, którzy mieszkali tam już w 1634 roku. Dom pozostał w rodzinie Turtonów do 1768 r. kiedy to przeszedł w ręce Williama Whyleya, "naturalnego syna" Johna Turtona.

Uważa się, że swoją nazwę wziął od dębu, który stał przed nim na zieleńcu i został spalony około 1800 r. choć mógł zostać nazwany na cześć lasu dębowego, który kiedyś otaczał dom. Ostatni John Turton poradził Williamowi Whyleyowi, aby ściął drzewa, a w 1768 roku wiele z nich wykorzystano do zrobienia śluzy dla kanału Birmingham, który budowano wówczas przez West Bromwich. W 1836 roku pozostało bardzo niewiele dębów. John Wesley dwukrotnie wygłaszał kazania w tym domu pod koniec XVIII wieku, kiedy był on własnością Williama Whyleya. W rękach rodziny Whyley pozostał do 1837 roku. Po kolejnych właścicielach posiadłość nabył Reuben Farley.

Jednym z największych dobroczyńców miasta był radny Reuben Farley. Zakupił on Oak House z zamiarem uczynienia z niego swojej prywatnej rezydencji, ale postanowił przekazać go miastu jako muzeum. Odrestaurowaniem domu zajęli się czołowi architekci z West Bromwich, panowie Wood i Kendrick. Umiejętne rzemiosło zapewniło znakomitą jakość renowacji, a 25 lipca 1898 r. uroczyście otwarto muzeum; założono także ogrody i kręgielnię.

W 1949 roku dom został objęty ochroną jako budynek zabytkowy klasy II*. Aby uczcić pięćdziesiątą rocznicę darowizny, korporacja postanowiła przekształcić Oak House w zabytkowy dom z antycznym wyposażeniem; uroczyste ponowne otwarcie nastąpiło w 1951 roku.