Limehouse Basin, Londyn

Limehouse Basin, żeglowne połączenie Tamizy z dwoma londyńskimi kanałami, jest akwenem położonym 2 mile na wschód od London Bridge. Po raz pierwszy wykopany w 1820 roku jako wschodni koniec nowego kanału Regent's Canal, jego powierzchnia wynosiła początkowo mniej niż 5 akrów, ale w epoce wiktoriańskiej był stopniowo powiększany, osiągając maksymalnie dwukrotnie większą powierzchnię, kiedy to otrzymał charakterystyczną skośną śluzę wejściową, wystarczająco dużą, aby przyjmować statki o wyporności 2000 ton. Przez cały okres eksploatacji basen był bardziej znany jako Regent's Canal Dock i służył do przeładunku towarów między starym portem londyńskim a angielskim systemem kanałów. Przeładowywano tu przede wszystkim węgiel i drewno, ale także lód, zwierzęta cyrkowe, a nawet rosyjską ropę naftową i łodzie podwodne z okresu I wojny światowej. Żaglowce dostarczały tu ładunki aż do II wojny światowej, co można zobaczyć na zachowanych filmach i obrazach.

Po zamknięciu londyńskich doków okolica została przebudowana na cele mieszkaniowe i rekreacyjne. Basen, nazywany czasem przystanią Limehouse, leży między linią kolejową Docklands Light Railway a historyczną Narrow Street; pod nim przebiega tunel Limehouse Link. Bezpośrednio na wschodzie znajduje się niewielki park Ropemaker's Fields.