Willaston Hall, Willaston

Willaston Hall to dom wiejski we wsi Willaston, niedaleko Nantwich, w jednostce administracyjnej Cheshire East, w Anglii.

Został zbudowany dla Johna Bayleya około 1700 roku, a w 1737 roku został dla niego przebudowany. W 1833 i 1838 r. dobudowano do niego skrzydła. Budynek jest zbudowany z czerwonej cegły z malowanymi jesionowymi elementami dekoracyjnymi i dachem pokrytym dachówką. Centralna bryła ma dwa piętra i poddasze, jest trójprzęsłowa. W narożach znajdują się sfazowane ćwierćwałki. Cztery stopnie prowadzą do drzwi z kamiennym obramowaniem i frontonem. Boczne skrzydła mają dwie kondygnacje i jeden przęsło. Parapet domu zwieńczony jest urnami. De Figueirdo i Treuherz uważają, że najlepszy pokój w domu, pochodzący z 1737 r. znajduje się na prawo od wejścia. Znajduje się w nim kominek, na którym "dwie dziewczęta, Noc i Dzień, jedna z zamkniętymi oczami, druga otwartymi, każda z ręką obejmującą obfitą pierś, podtrzymują płaszcz, a pośrodku znajduje się głowa Apolla w słonecznym wybuchu". Dom jest wpisany na listę dziedzictwa narodowego Anglii jako budynek zabytkowy klasy II*.