Barking Abbey, Londyn

Barking Abbey to dawny klasztor królewski położony w Barking, w londyńskiej dzielnicy Barking i Dagenham. Opisano go jako "jeden z najważniejszych klasztorów w kraju".

Opactwo, założone w VII wieku, od końca X wieku działało zgodnie z regułą św. Benedykta. Opactwo posiadało duży majątek i znaczne dochody, ale poważnie ucierpiało po 1377 roku, kiedy to Tamiza zalała około 720 akrów należących do opactwa terenów, których nie udało się zrekultywować. Mimo to w chwili rozwiązania opactwo było trzecim najbogatszym klasztorem w Anglii.

Opactwo istniało przez prawie 900 lat, aż do jego zamknięcia w 1539 r. w ramach likwidacji klasztorów przez króla Henryka VIII. Miało ono wiele znamienitych opatek, w tym kilka świętych, byłych królowych i córek królów. Opatka z Barking miała pierwszeństwo przed wszystkimi innymi opatkami w Anglii.

Zrujnowane pozostałości opactwa Barking stanowią obecnie część otwartej przestrzeni publicznej, znanej jako Abbey Green. Można je rozpoznać po częściowo odrestaurowanej wieży Curfew, wpisanej na listę Grade-II*, która widnieje w herbie gminy Barking i Dagenham.

Opactwo Barking jest godne uwagi także dlatego, że na jego terenie zbudowano przylegający do niego kościół św. Małgorzaty, budynek klasy I z XIII wieku, wpisany na listę zabytków. Co roku w maju w ruinach opactwa odbywają się koncerty muzyki klasycznej na świeżym powietrzu, a także coroczna pielgrzymka członków Wschodniego Kościoła Prawosławnego.