The Concorde Club, Eastleigh

Klub Concorde został założony w 1957 r. w Southampton przez miłośnika jazzu Cole'a Mathiesona i jest najstarszym klubem jazzowym w Wielkiej Brytanii działającym pod tym samym kierownictwem. Jego pozycja w świecie brytyjskiego jazzu została doceniona w sierpniu 2009 r. kiedy to w wyniku ogólnokrajowego głosowania zorganizowanego przez Brecon Jazz Festival wśród zwolenników i muzyków jazzu przyznano mu inauguracyjną nagrodę Blue Plaque. Nagroda ta, przyznawana z okazji 50. rocznicy wydania klasycznego albumu Milesa Davisa Kind of Blue, ma na celu uhonorowanie instytucji jazzowej, która w największym stopniu przyczyniła się do rozwoju jazzu w Wielkiej Brytanii. 8 sierpnia 2012 r. klub świętował 55-lecie istnienia koncertem z udziałem Alan Barnes All Stars, podczas którego Barnes przedstawił ilustrowaną historię Concorde'a. Powiedział do zgromadzonego tłumu: "Niewiele jest firm, a tym bardziej klubów jazzowych, prowadzonych przez tę samą osobę przez 55 lat. Cole zrobił więcej niż większość dla promocji jazzu".

Mathieson, były perkusista jazzowy, założył Concorde w przerobionej restauracji na tyłach pubu Bassett Hotel w Southampton w 1957 r. dwa lata przed tym, jak Ronnie Scott otworzył swój klub w Londynie. Wśród najważniejszych muzyków jazzowych, którzy występowali w klubie Concorde w Bassett, byli amerykańscy mistrzowie Coleman Hawkins, Ben Webster, Buck Clayton, Bud Freeman, Wild Bill Davison, a także rodzimi giganci gatunku, tacy jak Nat Gonella, Vic Ash, Tommy Whittle, Tubby Hayes, Joe Harriott, Kenny Baker, Tony Coe, Allan Ganley oraz zespoły Humphreya Lytteltona, Chrisa Barbera, Ackera Bilka, Kenny'ego Balla i Alexa Welsha.

Concorde poszerzył swoje gusta o rhythm and blues, nazywany przez Mathiesona "kuzynem jazzu". W 1962 roku rezydentem klubu był nieznany wówczas Manfred Mann, a wśród innych mało znanych artystów, którzy wcześnie pojawiali się w klubie, byli Eric Clapton, Robert Plant, Georgie Fame, Rod Stewart, Ginger Baker i Elton John, kiedy był jeszcze znany jako Reg Dwight.

W 1970 roku Concorde musiał znaleźć nową siedzibę, gdy hotel Bassett został zamieniony na steak house. Mathieson przeniósł klub do podupadłego budynku szkoły z epoki wiktoriańskiej w North Stoneham, niedaleko Eastleigh w hrabstwie Hampshire. W ciągu ponad 30 lat Mathieson powoli przekształcił Concorde we wszechstronne centrum rozrywki. Stary budynek szkolny został powiększony o restaurację, winiarnię, salę koncertową na 300 miejsc oraz 35-pokojowy hotel Ellington Lodge, w którym każdy pokój nosi imię jazzmana, który występował w klubie.

Klub ma 4 500 członków, a lista oczekujących liczy setki osób. Obecnie w klubie odbywają się wieczory z zespołami tribute, towarzystwo winiarskie, kolacje firmowe i prezentacje, kolacje i kluby obiadowe, ale jazz pozostaje sercem Concorde. Lista artystów jazzowych, którzy regularnie pojawiają się w Concorde, jest jak Who's Who powojennego jazzu: Sir John Dankworth, Dame Cleo Laine, Don Lusher, George Chisholm, Roy Budd, Digby Fairweather, Alan Barnes, Simon Spillett, Jamie Cullum i zagraniczne gwiazdy kalibru Stephane Grapelli, Sonny Stitt, Ruby Braff, Barney Kessell, Maynard Ferguson, Scott Hamilton i Bud Shank. Concorde stał się popularnym miejscem występów parady czołowych wokalistek jazzowych, takich jak Clare Teal, Stacey Kent, Jacqui Dankworth i Rosemary Squires. Zmarła Marion Montgomery była regularną wokalistką w Concorde, a towarzyszył jej mąż pianista Laurie Holloway, który często powraca do klubu ze swoim trio.

Cole Mathieson opublikował swoje wspomnienia wiosną 2008 roku: The Concorde Club, the First 50 Years". Wstęp do niej napisał Humphrey Lyttelton, który "opuścił budynek" w dniu, w którym książka miała trafić do druku. Humph, który po raz ostatni pojawił się w Concorde Club 9 kwietnia 2008 r. podpisał wstęp swoim autografem, któremu towarzyszyła karykatura jego samego. Była to ostatnia karykatura narysowana przez Humpha, który zgodził się, aby została ona wystawiona na aukcję charytatywną, nie zdając sobie sprawy z jej znaczenia. Jego ostatni komiks zebrał 1300 funtów dla Wessex Cancer Trust.