Wortley Top Forge, Barnsley

Wortley Top Forge to zabytkowa dawna kuźnia i huta żelaza, której początki sięgają XVII wieku, choć dowody wskazują na to, że obróbka żelaza miała miejsce w okolicy już w XIV wieku. Znajduje się ona w okręgu miejskim Barnsley, w hrabstwie South Yorkshire w Anglii, na pętli rzeki Don w pobliżu wsi Wortley.

Górna kuźnia była zawsze blisko związana z położoną w niewielkiej odległości od niej kuźnią Wortley Low Forge. Jedna z kuźni została zbudowana prawdopodobnie około 1639 r. i z pewnością istniała już w 1641 r. Od tego czasu mistrzami żelaza w Wortley byli Thomas Cotton i jego syn William Cotton; ten ostatni był ojcem Thomasa Cottona. Mówi się, że w czasie angielskiej wojny domowej wyrabiano tu kule armatnie. Później kuźnie należały zazwyczaj do sieci mistrzów żelaza kierowanej przez członków rodziny Spencer z Cannon Hall, Cawthorne, ale nie w latach 1676-1690, kiedy to były dzierżawione przez innych mistrzów żelaza. Obie kuźnie były zawsze dzierżawione razem z wielkim piecem, Nether Bank Furnace, aż do zamknięcia tego ostatniego, prawdopodobnie około 1780 r. przy czym wszystkie były dzierżawione od rodziny Wortley.

W 1744 r. kuźnia została wynajęta Johnowi Cockshuttowi, który prowadził ją ze wspólnikiem. Posiadał on również "młyn cynowy". Jego następcą był syn, kolejny John, którego około 1800 r. zastąpił jego brat James. James pracował w Merthyr Tydfil jako wspólnik Williama Crawshaya w hucie Cyfarthfa, a kiedy wrócił do Wortley w 1791 r. po rozwiązaniu ich spółki, wprowadził w niej pudling, a blaszany młyn został prawdopodobnie przerobiony do walcowania wykwitów na sztaby żelaza. Po śmierci Jamesa w 1820 r. zakłady przeszły w ręce krewnych, a następnie w różne ręce, by w 1849 r. trafić w ręce Thomasa Andrewsa. Po nim w 1871 r. zmarł jego syn, Thomas Andrews, który zmarł w 1907 r.

W jednym z budynków kuźni Top Forge znajduje się kamień datujący na rok 1713. Jednak obecny układ budynku pochodzi z lat 50. XIX wieku, kiedy to kuźnię przestawiono na produkcję wałów i osi, głównie do wagonów kolejowych. Jedne z najwcześniejszych eksperymentów metalurgicznych na świecie były prowadzone w tym miejscu przez inżyniera i metalurga Thomasa Andrewsa. W XIX w. w zakładzie produkowano najwyższej jakości osie kolejowe, które eksportowano na cały świat.

Produkcji zaprzestano około 1912 r. ale część terenu pozostała w użyciu do 1929 r. Jeden z młotów Top Forge został uruchomiony jako pokazowy w 1933 lub 1934 roku. W 1955 r. spełniło się marzenie C.R. Andrewsa - kuźnia została ponownie otwarta jako muzeum przemysłowe przez Sheffield Trades Historical Society. Od połowy lat 60. honorowym kuratorem kuźni przez ponad 40 lat był Ken Hawley, który był siłą napędową zespołu wolontariuszy, którzy zachowali i odrestaurowali kuźnię do jej obecnego stanu - praca ta została doceniona, gdy w 1998 r. otrzymał tytuł MBE.

Szczególnie interesujący jest fakt, że w tym miejscu do napędu maszyn używano wyłącznie kół wodnych. Wszystkie trzy koła wodne zostały przywrócone do stanu używalności. W budynkach przechowywane są różne maszyny przemysłowe, w tym dwucylindrowa maszyna parowa Marshalla.