Daws Heath, Rayleigh

Daws Heath obejmuje duży obszar lasu we wschodniej części Thundersley, części Castle Point koło Southend-on-Sea w Essex, Anglia. Przebiegają przez nie drogi Daws Heath Road i St Michael's Road. Daws Heath stanowi półwiejską ucieczkę dla mieszkańców okolicznych miast i wsi, którzy spacerują, jeżdżą na rowerze lub samochodem z Castle Point, ponieważ Daws Heath Road to pola i lasy po obu stronach drogi, z niewielkim rozproszeniem domów. Jadąc Daws Heath Road nierzadko można zobaczyć rzadkiej rasy bydło, owce i konie. Daws Heath jest otoczone pasem zieleni i lasami, które stanowią bufor zapobiegający łączeniu się lokalnych wiosek przez rozwój. West Woods, prawie 80 akrów mieszanych lasów, zostało zakupione od Kościoła Anglii w 2009 roku, zapewniając stały dostęp publiczny do tych lasów; poparcie społeczne w rejonie Daws Heath jest bardzo silne, zwłaszcza w kwestii zachowania pasa zieleni i lasów. Na tym obszarze powstały programy straży sąsiedzkiej, Grupy Kościelne i Grupy Ochrony Greenbelt. W Daws Heath znajduje się The Deanes i jest ono połączone z lokalnym Sixth Form College w Thundersley, obecnie częścią USP College.

Daws Heath rozciąga się od północnej strony Hadleigh w kierunku arterii A127 London-Southend i od miejsca, gdzie przylega do Thundersley na zachodnim końcu Daws Heath Road, na wschód do Belfairs Park, Leigh-on-Sea w Southend borough.

Ann's Mini Market to serce Daws Heath, które skupia lokalną społeczność. Rodzina Glazebrook jest dobrze znana w Daws Heath i jest postrzegana jako kluczowi członkowie społeczności. Merrisonowie, choć nowi w Daws Heath, również odgrywają dużą rolę w społeczności. W rzeczywistości dwóch najstarszych synów z każdej rodziny można było zobaczyć jeżdżących konno wzdłuż Fairmead, Morfcroft i Daws Heath Road. Niektórzy nazywali ich nawet czterema muszkieterami.

Daws Heath było opisywane w książkach jako "dzikie i bezprawne miejsce: zarówno podróżni, jak i lokalni mieszkańcy musieli znosić złodziei i rozbójników" oraz "gorące siedlisko bezprawia aż do czasów współczesnych". Burrows kontynuuje: "Zasiedlenie tej dzielnicy przypisuje się niektórym zwolnionym żołnierzom, którzy służyli w wojnie półwyspowej. Na wrzosowiskach zbudowali sobie małe chatki i w ten czy inny sposób udało im się zdobyć niepewne źródło utrzymania. Tutaj prawdopodobnie ukrywano przemycane towary do czasu, gdy nadarzyła się dogodna okazja, aby ich właściciele mogli je wysłać do Londynu lub drogami do centrum Anglii". W XVI w. wypalanie węgla drzewnego było tu ważną gałęzią przemysłu, zaopatrującą fabryki prochu strzelniczego. Prawdopodobnie należała do nich Królewska Wytwórnia Prochu Strzelniczego w Waltham Abbey, która produkowała proch strzelniczy od 1660 roku. Niedawno organizacja Essex Wildlife Trust wznowiła wypalanie węgla drzewnego w Pound Wood. Organizacja Wildlife Trust wykonała wiele prac w Pound Wood i Tile Wood/Starvelarks Wood, dzięki czemu stały się one bardziej dostępne dla zwiedzających.

Najbliższy dom publiczny to The Woodman's Arms na skrzyżowaniu Rayleigh Road z Daws Heath Road.

Artysta Alan Sorrell był mieszkańcem Daws Heath.