Craigentinny Marbles, Edynburg

Marmury z Craigentinny to mauzoleum Williama Henry'ego Millera, bogatego właściciela ziemskiego i posła do parlamentu z Newcastle-under-Lyme, który po utracie mandatu parlamentarnego w 1841 r. przeniósł się do swojej posiadłości w Craigentinny. Miller był bezdzietny, więc po jego śmierci w 1848 r. wykonanie testamentu przypadło dalekiemu krewnemu, Samuelowi Christy. Testament zawierał instrukcje, by pochować ciało Millera w głębokim na 20 stóp dole, nad którym, jak donosił The Scotsman, miał stanąć pomnik "dla upamiętnienia prywatnych cnót zmarłego, gdyż jako postać publiczna był nieznany". Na budowę przeznaczono 20 000 funtów. Chociaż pomnik miał być pierwotnie samotną konstrukcją na wrzosowisku pół mili na wschód od domu Millera, obecnie jest on nieco niefortunnie otoczony bungalowami z lat 30. na Craigentinny Crescent.

Samo mauzoleum zostało zaprojektowane przez Davida Rhinda i ukończone w 1856 r. Dwie płaskorzeźby autorstwa Alfreda Gatleya przedstawiające część biblijnej opowieści o Exodusie zostały dodane później. Płaskorzeźba na północnej ścianie, "Obalenie faraona na Morzu Czerwonym", przedstawia zniszczenie armii Ramzesa II podczas przeprawy przez Morze Czerwone. Płaskorzeźba na stronie południowej, "Pieśń Mojżesza i Miriam", przedstawia Izraelitów śpiewających pieśń pochwalną z okazji ucieczki i zniszczenia armii egipskiej. Płaskorzeźba "Faraon" została ukończona na czas, aby wystawić ją na Międzynarodowej Wystawie w Londynie w 1862 r. natomiast płaskorzeźba "Pieśń" została ukończona tuż przed śmiercią Gatleya na dyzenterię w 1863 r.

W 1970 r. zabytek został uznany za obiekt zabytkowy kategorii A.