Barkhale Camp, WWT Arundel

Barkhale Camp to neolityczne grodzisko, stanowisko archeologiczne na wzgórzu Bignor Hill, w South Downs w West Sussex w Anglii. Zagrody z wjazdem przez fosę były budowane w Anglii od krótko przed 3700 r. p.n.e. do ok. 3300 r. p.n.e. Charakteryzują się one całkowitym lub częściowym zamknięciem terenu rowami, które są poprzecinane szczelinami lub drogami zwodzonymi. Ich przeznaczenie nie jest znane; mogły to być osady, miejsca spotkań lub rytuałów. Zagroda została po raz pierwszy zidentyfikowana w 1929 r. przez Johna Ryle'a, a w następnym roku zbadał ją E. Cecil Curwen. W 1930 r. Ryle wykopał niewielki rów, a w latach 1958-1961 Veronica Seton-Williams przeprowadziła bardziej rozległe wykopaliska, które potwierdziły wyniki badań Curwena i pozwoliły odnaleźć charakterystyczny dla neolitu zespół krzemieni. Kiedy w 1978 roku południowa część stanowiska została oczyszczona z drzew, Peter Leach przeprowadził kolejne wykopaliska przed zakończeniem karczowania, badając kilka kopców w obrębie zagrody i próbując ustalić linię rowu i brzegu wzdłuż południowej granicy.

Obiekt jest własnością National Trust i jest zabytkiem wpisanym do rejestru zabytków.