Scraesdon Fort, Tamar–Tavy Estuary

Scraesdon Fort, w pobliżu wsi Antony, jest jednym z kilku fortów w południowo-wschodniej Kornwalii, które stanowiły część pierścienia fortów otaczających Plymouth, mających chronić Plymouth Sound, a w szczególności stocznię marynarki wojennej w Devonport przed atakiem wrogiej floty. Zostały one zbudowane w wyniku decyzji podjętej za czasów rządów lorda Palmerstona, aby zniechęcić Francuzów do atakowania baz marynarki wojennej w południowej Anglii.

Fort Scraesdon został zaprojektowany w 1859 roku przez kapitana Williama Crossmana, a zbudowany przez firmę F Roach and Company z Plymouth.

Jego budowa kosztowała 137 000 funtów. Jest zbudowany na planie frontu lądowego, wielokątnym, zbliżonym do ośmiokąta. Ma suchy rów i został zaprojektowany tak, by na wałach znajdowało się dwadzieścia siedem 7-calowych dział ładowanych zamkowo. Do 1893 roku zamontowano w nim jedno 64-funtowe działo ładowane przez lufę, osiem 7-calowych dział ładowanych przez lufę, dwa 32-funtowe działa ładowane przez lufę z gładkim otworem i dwa 5-calowe działa ładowane przez lufę.

Górny poziom znajduje się 254 stopy nad średnim poziomem morza, a dolny poziom - 173 stopy AMSL.

Fort był wykorzystywany przez Ministerstwo Obrony Narodowej jako koszary szkoleniowe, ale obecnie jest pusty, opuszczony i zarośnięty. Był wykorzystywany do szkolenia praktykantów Royal Navy Artificer Apprentices z HMS Fisgard i HMS Raleigh; obecnie jest okazjonalnie wykorzystywany przez rekrutów Royal Marine Commandos w ramach ich ćwiczeń końcowych, a także przez lokalne jednostki Army Reserve. Fort jest także doraźnie wykorzystywany do rozgrywek airsoftowych. W 1968 r. został wpisany na listę II stopnia.

Kolej wojskowa, używana w latach 1893-1903, łączyła fort z rzeką Lynher przy nabrzeżu Wacker Quay, niedaleko St. Zapewniała także połączenie z głównym fortem na półwyspie Rame w Forcie Tregantle. Linia kolejowa przebiegała pod metalowym mostem i w dół zbocza, a następnie pod obecną drogą A374 i wzdłuż nabrzeża Wacker Quay. Lokomotywownia stała na nabrzeżu do końca XXI wieku, kiedy to została usunięta przez Cornwall CC, która wykorzystywała ją jako zajezdnię drogową. Przy wschodniej ścianie fortu znajdował się również rozległy plac manewrowy.