Dean's Yard, Londyn

Dean's Yard, Westminster, obejmuje większość pozostałych terenów historycznie większego zasięgu klasztoru lub opactwa Westminster, nie zajętych przez jego budynki. Członkom Szkoły Westminsterskiej znany jest jako Green. Jest to duży, zamknięty dla ruchu publicznego czworobok, głównie zieleń, na której uczniowie mają od dawna nabyte wyłączne prawo do siedzenia, czytania i grania w gry, takie jak piłka nożna. Przez kilka stuleci, do pewnego momentu na początku XVII wieku, był on jedną trzecią swojego obecnego rozmiaru, ponieważ na południe od niego znajdował się dormitorium Queen's Scholars, który w czasach klasztornych był spichlerzem. Jego kamienie podtrzymują Dom Kościelny.

Sąsiadujące budynkiWschód: budynki szkolne, Południe: Church House, centrum konferencyjne i biura Kościoła Anglii, Zachód: budynki szkolne i Szkoła Chóralna Westminster Abbey, Północ: flankujące łuki do Wielkiego Sanktuarium: biura opactwa i część dziekanatu.

Z historycznego punktu widzenia opactwo było jednym z ostatnich sanktuariów kościelnych, które zrzekło się dawnych praw, takich jak sanktuarium. Przez wieki wśród mieszkańców było wielu politycznie nielubianych i niebezpiecznych. Trzymała ich w ryzach własna jurysdykcja karna opata oraz świadomość, że opat może ich natychmiast wydalić, aby spotkał ich los z rąk prawa powszechnego. Brama opactwa była podzielona na dwa więzienia: jedno należące do opata i jedno dla konstabli na zewnątrz. Szkoła Westminsterska wystawia królewskie ułaskawienie od Karola II Anglii i Szkocji dla Stypendystów Królewskich, którzy w Dean's Yard zabili komornika nękającego kochankę jednego z nich, oskarżonego przez współwładców o morderstwo. Nie wiadomo, czy został on usprawiedliwiony za to, że zareagował na naruszenie jakiegoś śladowego sanktuarium, w przeciwieństwie do angielskiej Wspólnoty Narodów, gdzie takie prawa były niezaprzeczalnie zlikwidowane, czy też za umiarkowaną przemoc, która mogła zostać użyta, co mogłoby skutkować oskarżeniem o nieumyślne spowodowanie śmierci, gdyby ofiara nie była komornikiem. Sanktuarium Opactwa rozciągało się dalej, aż do północnej strony Parliament Square, do krótkiego podejścia, Thieving Lane, przez które złodzieje byli zabierani do więzienia, nie wchodząc do sanktuarium i nie mogąc ubiegać się o immunitet, ale w kamienicach, w których kwitła prostytucja. Na jej miejscu zbudowano budynek Ministerstwa Skarbu, co prowadzi do oskarżeń, że złodziejstwo nadal tam trwa, zwłaszcza w czasach wyższych podatków lub cięć w ministerstwach.