Sheldon Hall, Birmingham

Sheldon Hall to dwór z początku XVI wieku, wpisany na listę Grade II*, znajdujący się przy Gressel Lane w dzielnicy Tile Cross/Kitts Green w Birmingham w Anglii, składający się z dwupiętrowego budynku głównego i poddasza, zbudowanego z czerwonej i czarnej cegły z kamiennymi wykończeniami. Wzdłuż wschodniej strony nieruchomości przebiega granica miasta. Budynek jest obecnie wykorzystywany jako restauracja.

W 1439 roku posiadłość Sheldon należała do Humphreya Stafforda, 1. księcia Buckingham, a po jego śmierci w 1460 roku przeszła na własność jego wnuka Henryka Stafforda, 2. księcia Buckingham, który został ścięty za zdradę w 1483 roku. Po zgładzeniu jego syna Edwarda w 1521 r. cała posiadłość Sheldon została przyznana przez Koronę Thomasowi Greyowi, 2. markizowi Dorset. Zmarł on w 1530 roku, a jego syn Henryk Grey, 1. książę Suffolk, również został pojmany i ścięty w 1554 roku. W 1575 r. królowa Elżbieta I przyznała Sheldon Henrykowi Greyowi za roczną opłatą, ale ten sprzedał swoje prawa sir George'owi Digby'emu z Coleshill Hall.

Obecna hala została zbudowana przez Sir Edwarda Digby'ego dla jego syna na miejscu starszej hali, znanej jako East Hall. W 1751 r. halę i otaczające ją grunty kupił i wydzierżawił przemysłowiec z Birmingham John Taylor z Bordesley Hall w Birmingham. Rodzina Digby pozostała jednak w jej posiadaniu do 1919 roku, kiedy to została sprzedana. Następnie budynek stopniowo popadał w ruinę, ale w 1997 r. został uratowany przed rozbiórką, kiedy przekształcono go w restaurację.

Dzieci dorastające w okolicy w latach 70. nazywały ten budynek Baldy's Mansion.

Pan Albert Brayley był właścicielem nieruchomości od lat 70. do początku lat 90.