Kościół św. Twoga, Park Narodowy Snowdonia

Kościół św. Twroga znajduje się we wsi Maentwrog w walijskim hrabstwie Gwynedd, leżącym w dolinie Ffestiniog, na terenie Parku Narodowego Snowdonia. Znajduje się w dekanacie Ardudwy. Budynek został wpisany na listę zabytków klasy II przez Cadw.

W miejscu, gdzie obecnie stoi kościół, w VI wieku został ufundowany przez świętego Twroga. Uważa się, że był on synem Ithel Hael o Lydaw z Bretanii. Był on również bratem świętego Tanwga z Llandanwg, świętego Tegai z Llandygai oraz świętego Baglana z Llanfaglan i Baglan.

Twrogowi poświęcone są jeszcze dwie inne świątynie: w Bodwrog na Anglesey i w Llandwrog. Kiedy Twrog po raz pierwszy przybył do wioski, dolina była bardzo bagnista, co dostarczyło mu waty, której potrzebował do budowy swojej celi. Na zewnątrz kościoła, w pobliżu drzwi do dzwonnicy, znajduje się duży kamień znany jako Maen Twrog. Mówi się, że Twrog zrzucił ten kamień ze szczytu Moelwyn, rozbijając pogański ołtarz w dolinie poniżej; podobno w kamieniu wciąż widać odciski jego dłoni. Parafia Maentwrog wzięła swoją nazwę od tego kamienia

Mówi się, że cisy rosnące na cmentarzu kościelnym mają ponad 1300 lat. Były one elementem starożytnych pogańskich miejsc pochówku, a ich wiecznie zielone liście symbolizowały nieśmiertelność. 1300 lat temu miejsce to było jednak chrześcijańskie, a nie pogańskie. Innym zastosowaniem cisów było wykorzystanie ich w celach wojskowych, ponieważ drewno cisowe było doskonałe do wyrobu łuków, ale ze względu na trujący charakter cisów nie cieszyły się one popularnością wśród ludzi i dlatego uprawiano je w miarę bezpiecznie w miejscach takich jak dziedzińce kościelne.

Kościół, który stał w tym miejscu przed 1896 r. był poświęcony Świętej Marii, co ma związek z mnichami cystersami, którzy swego czasu licznie zamieszkiwali dolinę Maentwrog. W wiosce znajduje się również studnia Świętej Marii, a po drugiej stronie doliny leży Llyn Mair. W 1504 r. kościół został opisany jako kaplica przylegająca do rozległej parafii Ffestiniog. W latach 1572-1624 rektorem kościoła był wybitny Edmwnd Prys. Przetłumaczył on psalmy metryczne na język walijski, a obecne okno zachodnie upamiętnia jego pracę.

Kościół został odbudowany w 1814 r. na starych fundamentach i opisany jako schludna budowla z kamienia, na planie prostokąta z kwadratową wieżą krytą sklepieniem. W tym czasie nie było prezbiterium, ołtarz znajdował się przed obecnymi szynami ołtarzowymi, a drzwi i kruchta były po stronie północnej. Na zachodniej ścianie kościoła znajdowały się trzy małe okna. W 1896 r. zbudowano nowe prezbiterium wraz z chrzcielnicą i zainstalowano nowe witraże, składające się z okna wschodniego i zachodniego oraz małego okna "Dobry Pasterz". Okno w zakrystii "Syn Pocieszenia" upamiętnia dobroczyńcę parafii Williama Edwarda Oakeleya, dzięki którego pomocy kościół został odrestaurowany w 1896 r. Jego żona Mary Oakeley wykonała piękne rzeźbienia. Podczas tej przebudowy dzwon został zastąpiony ośmioma dzwonami rurowymi, w tym samym czasie zainstalowano również obecne organy. Stary dzwon został zainstalowany w wieży szkoły wiejskiej. Architektem odpowiedzialnym za przebudowę kościoła w 1896 r. był John Douglas, który był również odpowiedzialny za projekt bramy wejściowej.

Po północnej stronie kościoła i po obu stronach ołtarza znajdują się pomniki przeniesione z kościoła z 1814 r. a na ambonie znajduje się rzeźba przedstawiająca świętego Tworoga. Tworóg. Zachował się również fragment ambony Edmwnda Prysa. Księga parafialna pochodzi z 1695 roku. Na cmentarzu znajdują się trzy pomniki w stylu krzyża celtyckiego, upamiętniające członków rodziny Oakeley. Znajduje się tu również bardzo stara, atrakcyjna brama wejściowa do kościoła, która wychodzi na główną drogę w Maentwrog.