Kamień z Rosetty

Kamień z Rosetty to niezmiernie ważny starożytny artefakt, który umożliwił odszyfrowanie egipskich hieroglifów. Granodiorytowa stela, zawierająca dekret z 196 roku p.n.e. wydany w Memfis w Egipcie, za panowania dynastii Ptolemeuszy, została odkryta przez francuskiego oficera Pierre-François Boucharda w 1799 roku podczas kampanii Napoleona w Egipcie. W 1802 roku kamień trafił do British Museum, gdzie pozostaje do dziś.

Unikalność Kamienia z Rosetty wynika z inskrypcji, które zawierają ten sam dekret zapisany w trzech różnych systemach pisma: staroegipskich hieroglifach, piśmie demotycznym oraz starożytnej grece. Umożliwiło to uczonym porównanie tekstów i ich rozszyfrowanie. Przełom nastąpił w 1822 roku, kiedy Jean-François Champollion z sukcesem przetransliterował egipskie pisma, co znacząco przyczyniło się do zrozumienia hieroglifów.

Sam dekret, wydany po koronacji króla Ptolemeusza V, miał na celu ustanowienie jego boskiego kultu w obliczu politycznych zawirowań i zewnętrznych nacisków na królestwo Ptolemeuszy. Co interesujące, dekret był inicjatywą świątyń, a nie samego króla, co podkreśla zmianę w strukturze władzy tamtego okresu.

Od momentu przybycia do British Museum, Kamień z Rosetty jest jednym z najczęściej odwiedzanych artefaktów. Pomimo licznych apeli o jego zwrot do Egiptu, pozostaje symbolem współczesnego zrozumienia starożytnej cywilizacji egipskiej. Termin "Kamień z Rosetty" stał się synonimem klucza do rozszyfrowywania skomplikowanych informacji, inspirując tłumaczenia, oprogramowanie oraz projekty naukowe.