Fakty o: Alka zwyczajna
Alka zwyczajna, znana również jako alka mała, to ptak morski, który doskonale radzi sobie w subarktycznych wodach Oceanu Atlantyckiego. Ten gatunek, bliski krewny wymarłej alki olbrzymiej, należy do rodziny Alcidae i jest jedynym przedstawicielem rodzaju Alca.
Alki zwyczajne są łatwo rozpoznawalne dzięki swojemu kontrastowemu upierzeniu: czarne z wierzchu i białe od spodu. Prowadzą wodny tryb życia, wychodząc na ląd jedynie w celu rozmnażania. Ptaki te są monogamiczne, a każda para wyprowadza jedno jajo rocznie. Gniazdują zazwyczaj na nadmorskich klifach, gdzie oboje rodzice na zmianę wysiadują jajo i opiekują się pisklęciem.
Chronione na mocy Ustawy o Traktacie o Ptakach Wędrownych, alki zwyczajne są narażone na znaczne zagrożenia, głównie związane z niszczeniem ich miejsc lęgowych. Istnieją dwa uznane podgatunki alki zwyczajnej, a ich główne miejsca lęgowe znajdują się na Islandii i w innych częściach północnego Atlantyku. Dieta tych ptaków składa się głównie z ryb, ale również spożywają skorupiaki i wieloszczety, nurkując głęboko w oceanie, aby złapać swoją zdobycz.
W sezonie lęgowym alki zwyczajne angażują się w skomplikowane rytuały godowe, a samice pilnują monogamii. Wybór bezpiecznego miejsca na gniazdo jest kluczowy dla ochrony przed drapieżnikami, takimi jak niedźwiedzie polarne, mewy, sokoły i lisy. Wybrane miejsce jest często wykorzystywane co roku. Okres inkubacji trwa około 35 dni, a pisklęta są pół-wyspane, co oznacza, że są częściowo dojrzałe i ruchliwe od urodzenia.
Działania ochronne dla alk zwyczajnych koncentrują się na ochronie ich miejsc lęgowych, redukcji presji łowieckiej oraz przeciwdziałaniu zagrożeniom takim jak zanieczyszczenie ropą naftową i rybołówstwo komercyjne.
Co ciekawe, rodzaj Alca był bardziej zróżnicowany w czasach prehistorycznych, z kilkoma obecnie wymarłymi gatunkami. Rodzaj ten prawdopodobnie ewoluował w zachodnim północnym Atlantyku lub regionie Karaibów. Unikalne zachowania, charakterystyczny wygląd i potrzeby ochronne alki zwyczajnej czynią ją fascynującym i ważnym gatunkiem do badań i ochrony.