Quốc Ân Temple, Huế

Świątynia Quốc Ân to świątynia buddyjska w mieście Huế, w środkowym Wietnamie.

W sali głównej znajduje się transparent z wierszem pochwalnym na cześć świątyni i jej fundatora, napisanym przez Nguyễn Phúc Chu, jednego z władców Nguyễn, którzy niegdyś władali środkowym i południowym Wietnamem oraz miastem Huế. Świątynia znajduje się na niewielkim wzgórzu w okręgu Trường An w mieście Huế. Znajduje się około 2 km od mostu Phú Cam, przecinającego rzekę Perfumową, która przepływa przez Huế.

Świątynia została załoĪona przez mistrza zen Thích Nguyên Thiều w latach 1682-1685 i znana była jako ĞwiĊtynia Vĩnh Ân. Thích Nguyên Thiều pochodził z Chin i był uczniem Thích Khoáng Viên z Guangdong w południowych Chinach. W 1677 r. wyemigrował statkiem do południowego Wietnamu, by osiedlić się na terytorium rządzonym przez panów Nguyễn. Początkowo przybył do położonego dalej na południe Bình Định, gdzie założył Chùa Thập Tháp Di-đà. Po wybudowaniu swojej pierwszej świątyni podróżował po regionie, głosząc dharmę, po czym udał się do Huế, gdzie założył Świątynię Hà Trung w dzielnicy Vinh Hà, a następnie przeniósł się do górskiej dzielnicy Ngự Bình, by wybudować Świątynię Vĩnh Ân.

W 1689 r. władca Nguyễn Phúc Trân nakazał zmienić nazwę świątyni na Świątynię Quốc Ân i zwolnił ją z podatku gruntowego. Chùa Quốc Ân jest siedzibą buddyjskiej linii patriarchów środkowego Wietnamu, ponieważ mistrz zen Thích Nguyên Thiều był 33. patriarchą szkoły zen Lâm Tế. Obecnie uważa się, że większość buddystów w środkowym i południowym Wietnamie schroniła się w linii uczniów i uczennic Thích Nguyên Thiều. Po śmierci Thích Nguyên Thiều, ówczesny władca Nguyễn, Nguyễn Phúc Chu nadał mu pośmiertnie tytuły cesarskie.

W czasach dynastii Nguyễn, która powstała w 1802 r. i wywodziła się od panów Nguyễn, świątynia była wielokrotnie odnawiana. W 1805 roku Long Thành, starsza siostra cesarza Gia Longa, osobiście sfinansowała projekt renowacji.

W tamtych czasach świątynia była skromna i prosta. W 1822 r. świątynia stała się przedmiotem kolejnego projektu renowacyjnego finansowanego przez cesarza, tym razem syna i następcę Gia Longa, cesarza Minh Mạng. W 1825 r. opat zmarł, a w ogrodzie świątyni wybudowano stupę, w której złożono jego szczątki. W latach 1837-42 świątynia została poddana kolejnej fazie rozbudowy i renowacji. W latach 1846-63 zbudowano potrójną bramę oraz kolejne kapliczki.

Z przodu kompleksu świątynnego znajduje się główna sala ceremonialna, z tyłu sala patriarchów, a po bokach kwatery sangi. W głównej sali znajduje się sanktuarium upamiętniające narodziny księcia Siddharthy, który osiągnął oświecenie jako Gautama Budda. Na frontowym dziedzińcu świątyni znajduje się tablica z 1729 roku, wzniesiona przez ówczesnego władcę Nguyễn Phúc Chu, wychwalająca duchowe osiągnięcia założyciela świątyni, Thích Nguyên Thiều.