Croce di Lucca, Neapol

Kościół Croce di Lucca to budowla sakralna w centrum Neapolu, we Włoszech, przy Via dei Tribunali.

W 1534 r. małżonkowie Andrea Sbarra i Cremona Spinelli założyli w tym miejscu klasztor karmelitów. Był on poświęcony wizerunkowi krucyfiksu, podobnego do tego, który czczono w Lucce. Dwa lata później owdowiały Spinelli został zakonnikiem. Późniejsze nadania pochodziły od księcia Altamury, który sprawił, że do zakonu wstąpiło pięć córek: Aurelia, Maria, Elena, Eleonora i Elisabetta del Giudice. Kościół, który widzimy obecnie, został ozdobiony w XVII w. i zachował się do dziś, mimo zburzenia sąsiedniego klasztoru.

W miejscu klasztoru znajdują się obecnie kliniki medyczne Uniwersytetu w Neapolu. Wnętrze zostało urządzone według projektu Francesco Antonio Picchiattiego. Na suficie nawy głównej znajdują się XVI-wieczne malowidła przedstawiające Madonnę del Carmine i świętych, przypisywane Giovanniemu Battiście Caracciolo. Inne dzieła wykonane dla kościoła to m.in. puttini a chiaroscuro nad łukami kaplic, których autorem jest Giovanni Battista Rossi, uczeń Solimeny. W pierwszej kaplicy po lewej stronie znajduje się obraz Zwiastowanie, którego autorstwo przypisuje się Francesco Curii lub Manchellemu, uczniowi Marco da Siena. W drugiej kaplicy znajdują się obrazy świętych Domenico i Moniki, których autorem jest Nicola Malinconico. W trzeciej kaplicy znajduje się obraz Santa Maria Maddalena de' Pazzi z pracowni Vaccaro. Ołtarz i tabernakulum są dziełem Sanfelice z 1684 roku. W ołtarzu znajdują się malowidła autorstwa Giovanniego Battisty Rossiego.

W pierwszej kaplicy po lewej stronie znajduje się obraz Matki Bożej Różańcowej autorstwa Balducciego. W drugiej - Santa Teresa, której autorem jest naśladowca Vaccaro. W trzeciej kaplicy znajdują się obrazy i freski Nicola Malinconico. Drewnianą rzeźbę Matki Bożej przypisuje się Domenico di Nardo. Freski w zakrystii są dziełem Lionarda Olivieri, również ucznia Solimeny.