Sanctuary of the Vergine dei Martiri, Fonni
Fakty i informacje praktyczne
Sanktuarium Vergine dei Martiri to budowla sakralna w Fonni, na Sardynii, we Włoszech.
14 kwietnia 1610 r. franciszkanie, ojciec Jerzy Acillara, objęli w posiadanie miejsce, w którym mieli wybudować kościół i klasztor. Teren, podarowany przez fonnese Don Stefano Melis, znajdował się w dzielnicy Logotza "willi" Fonni należącej do lenna Mandas. Na frontonie kościoła, nad drzwiami wejściowymi, wciąż widoczne jest godło rodziny szlacheckiej: jabłoń rodząca owoce.
Budowa klasztoru i kościoła pod wezwaniem Trójcy Przenajświętszej została ukończona po kilku przerwach około 1632-33 roku. Plan kościoła był bardzo prosty: duża sala z pojedynczym sklepieniem kolebkowym, z trzema kaplicami po obu stronach i prezbiterium, w którym znajduje się obraz Antonio Todde przedstawiający Trójcę Świętą. Przylegał do niego klasyczny obiekt klasztoru franciszkańskiego: czworoboczna cela z widokiem na krużganki i centralną studnię.
W 1702 r. po zburzeniu kaplicy Różańcowej, rozpoczęto budowę nowego gmachu pod wezwaniem Matki Bożej Męczenników, do którego dołączono kaplicę pod wezwaniem Trójcy Świętej. Projekt został ukończony w październiku 1706 r.
Kaplica-kościół składa się z przestrzeni przykrytej sklepieniem kolebkowym, na które wychodzą dwie półkoliste kaplice. Podwyższona struktura prezbiterium kończy się ołtarzem, w którym znajduje się Matka Boża Męczenników. Przy kaplicy, na wysokim bębnie, umieszczono ośmiokątną kopułę z oknami. Bogatą dekorację rzeźbiarską bazyliki zdobią obrazy Pietro Antonio i Gregorio Are.
Podziemne sanktuarium pod wezwaniem św. Grzegorza Wielkiego składa się z dwóch pomieszczeń, które pierwotnie oddzielone były żelazną bramą: przedsionka i sanktuarium. W pierwszym z nich, prostokątnym pomieszczeniu ze sklepieniem kolebkowym, w pięciu niszach po bokach umieszczono popiersia świętych związanych z tradycją franciszkańską. W drugim pomieszczeniu, również prostokątnym i sklepionym kolebkowo, znajdują się różne ołtarze i obrazy w polichromowanych stiukach. Na suficie znajdują się malowidła temperowe.
Oratorium San Michele Arcangelo zostało zbudowane w latach 1758-1759 na podstawie modeli przywiezionych z Lombardii. Kopuła budynku jest ozdobiona temperą, również autorstwa Gregorio Are. We wnętrzu klasztoru znajduje się cenna kolekcja obrazów z XVII i XVIII wieku.
Fonni
Sardynia