Palazzo a Mare, Capri

Palazzo a Mare to dobrze zachowane starożytne rzymskie stanowisko archeologiczne na północnej stronie wyspy Capri, składające się z pałacu cesarskiego zbudowanego przez Augusta i zmodyfikowanego przez Tyberiusza. Była to jedna z dwunastu willi Tyberiusza znajdujących się na wyspie, opisanych przez Tacyta wraz z Villa Jovis, Villa di Gradola i Villa Damecuta. Zajmuje bardzo duży obszar na kilku tarasach z widokiem na morze.

W pałacu znajdowało się półokrągłe nimfeum. Wykopaliska prowadził Amedeo Maiuri od 1932 roku.

W 1903 r. Królewskie Towarzystwo Geograficzne opisało je następująco: Zdecydowanie najbardziej rozległymi rzymskimi pozostałościami na wybrzeżu Capri są te znane jako Palazzo a Mare, jedna z największych spośród dwunastu willi Tyberiusza, a więc datowana na lata 27-37 n.e. Budynki te nie tylko zajmowały znaczną powierzchnię na szczycie klifu, który był wzmocniony silnymi murami, ale także rozciągały się w dół, aż do plaży, gdzie północne skrzydło było wysunięte w stronę morza i musiało stanowić urocze miejsce zamieszkania w lecie. Patrząc od strony morza, jednym z najbardziej rzucających się w oczy elementów ruin jest półokrągła eksedra z opus reticulatum, wznosząca się w połowie wysokości klifu. Zbudowano ją tak, by zajmowała środkową trzecią część wysokości klifu zwróconego w stronę Wezuwiusza. Wiele fragmentów murów leży w wodzie poniżej, podkopanych przez morze, ale ponieważ spadły one z niepewnych poziomów, nie dostarczają nam tak wiarygodnych danych, jak te, które można uzyskać z zachodnich części budowli, pozostających nadal na miejscu.