Fort Fuentes, Colico

Fort Fuentes, wł: Forte di Fuentes, to dawny fort wojskowy na wzgórzu Montecchio lub Monteggiolo w pobliżu Colico, w prowincji Lecco, w Lombardii, w północnych Włoszech.

Został zbudowany przez hiszpańskiego gubernatora Mediolanu, Don Pedro Enríquez de Acevedo, hrabiego Fuentes, aby dowodzić Pian di Spagna i strategicznym Trivio di Fuentes, skrzyżowaniem między Valtellina, Valchiavenna i Alto Lario, w celu obrony północnej granicy domeny hiszpańskiej przed Gryzoniami na północy. Budowę rozpoczęto w 1603 r. lub w październiku 1609 r. pod kierunkiem architekta wojskowego Gabrio Brusca, a zakończono w ciągu trzech lat. Dodatkowymi budowlami warownymi były: wieża Sorico, Torretta del Passo, Fortino d'Adda, Torrino di Borgofrancone, Torretta di Curcio i wieża Fontanedo. Podobnie jak Mediolan, fort Fuentes został w 1706 r. poddany księciu Eugeniuszowi Sabaudzkiemu, co zakończyło hiszpańską kontrolę nad tym obszarem. Uważa się, że koń Samolaco wywodzi się częściowo od hiszpańskich koni porzuconych przez garnizony tych fortyfikacji.

W 1769 r. fort został odwiedzony przez cesarza Józefa II, który uznał go za bezużyteczny militarnie. W 1782 r. został zlikwidowany, a wzgórze sprzedano na aukcji prywatnemu nabywcy. Twierdza została w dużej mierze zburzona w 1796 r. przez generała Rambeau na rozkaz Napoleona i na prośbę Gryzonii. W XIX wieku ruiny stały się schronieniem dla grup bandytów, których austriacka żandarmeria nie była w stanie powstrzymać.

W latach 1911-1913 w tym miejscu zbudowano fort Montecchio-Lusardi z ośmioma stanowiskami artyleryjskimi, a okrągła wieża hiszpańska po stronie zachodniej została w tym czasie rozebrana. W czasie I wojny światowej fort nie brał udziału w działaniach.

W 1987 r. całe wzgórze, wraz z ruinami fortu, zostało przejęte przez prowincję Como, a następnie przekazane prowincji Lecco. W 1998 r. powstało Associazione Forte di Fuentes, stowarzyszenie zajmujące się ochroną tego historycznego miejsca.