Lago di Lavarone, Lavarone

Jezioro Lavarone to niewielkie jezioro położone na płaskowyżu o tej samej nazwie, w prowincji Trydent, na wysokości 1079 m n.p.m. Jego powierzchnia wynosi 64 000 m², a maksymalna głębokość 17 metrów.

Jezioro ma pochodzenie krasowe. Powstał on w wyniku powolnego wypływu wody z zapadliska. W 1972 r. znaleziono kilka pni drzew zakotwiczonych korzeniami na dnie jeziora, które datowano metodą węglową na 210 r. p.n.e. Woda zgromadziła się w zapadlisku dopiero w wyniku uszczelnienia gruntu.

Jezioro jest zasilane przez małe źródła powierzchniowe, a woda spływa podziemnymi przesączami, które w ciągu półtorej godziny unoszą ją na wysokość 3 km do doliny Centa, gdzie tworzy wodospady Vallempach.

Ze względu na łagodny klimat i szczególną czystość wód jezioro Lavarone stanowi ważną atrakcję turystyczną w rejonie płaskowyżu Cimbrii: w okresie letnim jest ono przystosowane do kąpieli i wędkowania, a w części okresu zimowego do jazdy na łyżwach. Ponadto w zimie odbywa się tu etap nauki techniki ratownictwa pod lodem, organizowany od 1985 r. przez Krajowe Stowarzyszenie Instruktorów Nurkowania.

Zygmunt Freud często spacerował wokół tego jeziora, kiedy spędzał wakacje w Lavarone w latach 1904, 1906, 1907 i 1923.

Według jednej z legend w miejscu, gdzie obecnie znajduje się jezioro, miał znajdować się bujny las, którego właścicielami byli dwaj bracia. Podobno spierały się one ostro o własność samego lasu. Bóg, chcąc ich ukarać, sprawił, że las się zapadł, a zbocze wypełnił wodą, aby wyeliminować przedmiot braterskiej kłótni.